The post The Gentlemen – Οι Κύριοι appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Ο Guy Ritchie επιτέλους επιστρέφει με ένα φιλμ στο είδος που ελάχιστοι μπορούν να σκηνοθετήσουν τόσο καλά όσο εκείνος: μια γκανστερική κωμωδία με μπρίο και μουσική, καλογραμμένο σενάριο, γρήγορες σκηνές, καλές ερμηνίες, αριστοτεχνική σκηνοθεσία, ωραία σακάκια, πιστολίδια και ευφυείς διαλόγους.
Οι γκανστερικές ταινίες πιθανόν αποτελούν το κινηματογραφικό φετίχ αρκετών σινεφίλ και για κάποιο περίεργο λόγο μόνον ελάχιστοι, κορυφαίοι σκηνοθέτες παραδίδουν λειτουργικά φιλμ σε αυτό το είδος, τα οποία, όταν η συνταγή πετυχαίνει, είναι πάντοτε αξιομνημόνευτα. Τι περιέχει η γνωστή συνταγή, η οποία στο The Gentlemen είναι τόσο καλομαγειρεμένη;
Γνωστούς ηθοποιούς σε δεύτερους ρόλους 
μαφιόζικα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών
μουσική
απρόσμενα μπερδέματα
ατάκες
τον Ray Liotta σε κάποιον οποιονδήποτε ρόλο 
μαζί με μια πρέζα χιούμορ και ψιλοκομένη πραγματικότητα, χτυπημένη σε λίγες ώρες καλοψημένου σεναρίου. Και με το 5/6 καλά εναρμονισμένο, Οι Κύριοι του Guy Ritchie επιτέλους μας προσφέρουν ένα καλό, παραδοσιακό και αγαπημένο γκανκστερικό πιάτο από τα παλιά.
Τα έχουμε άλλωστε ξαναπεί και εδώ
Στο σενάριο της ταινίας, ένα αιμοβόρο αρχηγόπουλο της νύχτας αποφασίζει να πουλήσει όπως είναι επιπλωμένο το μαγαζί του για γλυτώσει επιτέλους από τα ξενύχτια. Ένας λόρδος της υψηλής κοινωνίας διαβάζει γρήγορα την αγγελία πώλησης στην χρυσή ευκαιρία, όμως δεν μοιάζει ιδιαίτερα συνεπαρμένος από την τιμή. Μέσα σε όλα, ένας κινέζος κριμένος στο ρύζι και ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος της Αγγλίας, κάνουν ακόμη πιο περίπλοκη την κατάσταση.
Εν κατακλείδι, το The Gentlemen είναι μια παραδοσιακή ταινία του είδους η οποία αν και στερείτε του ρίσκου και της ακατέργαστης ομορφιάς των παλιότερων σεναρίων του σκηνοθέτη, παραδίδει στον θεατή σχεδόν στο απόλυτο την κλασσική εμπειρία που προσμένει. Επιπλέον, το σενάριο παρουσιάζει τα εξιχρονισμένα χαρακτηριστικά της Μαφίας (ή αλλιώς, της πραγματικότητας), όπως την παρείσφρηση στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας, τον κίτρινο τύπο, το ανατολικό Βορν Ζαρκον αλλά και το ανεξάντλητο ενδιαφέρον του κινηματογράφου για υποθέσεις του είδους.
Να την δείτε και να την απολαύσετε όπως της αρμόζει, γιατί η επόμενη καλή ταινία αυτού του ύφους πιθανόν να αργήσει αρκετά…
Βαθμολογία 8/10
Άλλες ταινίες του είδους που προτείνω να δείτε, εδώ.
The post The Gentlemen – Οι Κύριοι appeared first on Inspired by Words.
]]>The post The Irishman appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Βλέποντας την καινούργια ταινία του Σκορτσέζε αμέσως μετά από το απολαυστικό Once upon a time in Hollywood του Ταραντίνο, σκέφτηκα την ατάκα που μια φορά κι έναν καιρό κυκλοφορούσε στο Χόλιγουντ: Μπορείς να είσαι καλός σκηνοθέτης, αλλά δεν μπορείς να είσαι καλύτερος από τον Σκορτσέζε. Και, περίπου όπως μας δείχνει και η ταινία, η οποία πέραν των άλλων αποτελείτε από το κλασικό και αγαπημένο καστ του Μάρτιν το οποίο δεν θα έχουμε την πολυτέλεια να δούμε ξανά ενωμένο, τι κρίμα που σε αυτή την ζωή δεν είμαστε αθάνατοι και δεν κουβαλάμε σε κάποια άλλη όσα έχουμε χτίσει σε ετούτη. Απλώς με τα έργα μας μεριμνούμε να ξεγελάσουμε για λίγο τον θάνατο να μην δείχνει τόσο τελεσίδικος…
Επειδή τα χρόνια περνούν, όσα για κάποιους από εμάς μοιάζουν αυτονόητα για κάποιους άλλους δεν είναι… οπότε θυμίζω ορισμένες από τις ταινίες που έχει κάνει στην καριέρα του ο σκηνοθέτης:
Goodfellas
Taxi Driver
The Departed
Raging Bull
Wolf of wall street
Gangs of new York
Cape Fear
The Aviator
Casino
Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος, ο Σκορτσέζε και σε αυτή του την ταινία ασχολείται με ένα από τα αγαπημένα του θέματα, εκείνο της ιταλικής μαφίας. Εξ’ ου και ο τίτλος The Irishman. Δηλαδή, ο Ιταλός. Το σενάριο της οποίας παρεμπιπτόντως προέρχεται από το βιβλίο του Charles Brandt, του πραγματικού υπεύθυνου για την “εξαφάνιση” του Τζίμι Χόφα.
Στο σενάριο της ταινίας, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο είναι ένας απόστρατος του Β’ παγκοσμίου πολέμου ο οποίος τώρα σκοτώνει τον χρόνο του στο Σικάγο κάνοντας μικρο απατεωνιές. Ώσπου μια μέρα του σκάει το λάστιχο στον δρόμο και αντί να πάει για επισκευή στον Μάκη – ζάντες, μπαλώματα, ανταλλακτικά, ζητάει την βοήθεια ενός αγνώστου αρχιμαφιόζου που περνούσε τυχαία από το σημείο. Από εκείνη την ημέρα κι ύστερα η καριέρα του αναβαθμίζεται, ώσπου συναντά έναν ροκ σταρ του συνδικαλισμού, τον Τζίμι τον Χόφα, ο οποίος διανύει περίοδο τουρνέ για τα δικαιώματα των συνεταιρισμών ενώ στο ταμείο του διαχειρίζεται 1 δις δολάρια (την δεκαετία του 60). Τι θα κάνει τώρα ο καλός μας άνθρωπος Ρομπερτ Ντε Νίρο που μέχρι τότε έβαφε μονάχα σπίτια; Θα εγκαταλείψει το μεροκάματο για να γίνει συνδικαλιστής ή οι ηθικές αρχές της εργατιάς θα τον κρατήσουν για πάντα έναν φτωχό πλην τίμιο οικοδόμο;
Σε γενικές γραμμές, η άποψη μου για το φιλμ είναι η εξής: Τι υπέροχη, κλασσική, απολαυστική ταινία από τον μεγάλο Μάρτιν Σκορτσέζε! Ενώ επίσης η άποψή μου για το φιλμ είναι και η εξής: Μου λείπει λίγο η εποχή που η ψηφιακή επεξεργασία έλειπε από το μοντάζ και η εικόνα είχε την ζωή του φωτός και όχι των αλγορίθμων.
Πάντως, μετά το Goodfellas και το Casino, κατατάσσω τον “Ιρλανδό” ως την τρίτη καλύτερη γκανστερική ταινία του σκηνοθέτη (3 έχει κάνει έως τώρα), με σημαντική διαφοροποίηση από τις προηγούμενες την υπέροχη νότα συναισθηματισμού στο φινάλε. Ο Σκορτσέζε είναι ένας σκηνοθέτης που πάντα προτιμούσε να κάνει να κάνει ταινίες με την παρέα του (Ντε Νίρο, Πέσι, Λιότα κτλ ενώ συχνά πυκνά έχει εμφανιστεί σε σκηνές ακόμα και η μάνα του!) γι αυτό και το τελικό αποτέλεσμα, πέραν όλων των άλλων, ήταν πάντα τόσο αγόγγυστο, ομαλό και ευχάριστο.
Παρότι είμαι βέβαιος πως αν όλοι οι πρωταγωνιστές ήταν είκοσι χρόνια νεότεροι, το φιλμ θα ήταν καλύτερο, σε αυτή την ζωή κανείς δεν είναι αθάνατος και – για όσους έχουν παρακολουθήσει όλα του τα κλασσικά έργα – η συγκεκριμένη ταινία μοιάζει σαν ένα κύκνειο άσμα αυτής της υπέροχης παρέας που μας κράτησε εμβληματική συντροφιά για περισσότερα από σαράντα χρόνια.
σσ. Αλήθεια, γιατί δεν υπήρχε ο Ραυ Λιότα σε γκανκστερική ταινία του Σκορτσέζε;
Βαθμολογία: 8/10
Trailer
The post The Irishman appeared first on Inspired by Words.
]]>The post The Iceman – Το γκανγκστερικό Φιλμ που σου διέφυγε. appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Όλοι κάποια στιγμή στην ζωή μας έχουμε περπατήσει σε μια ασφυκτικά γεμάτη ντισκοτέκ φορώντας μαύρα γυαλιά και ένα περίστροφο κριμένο στη καπαρντίνα, με σκοπό να εκτελέσουμε πληρωμένο συμβόλαιο δολοφονίας για λογαριασμό της Ιταλικής Μαφίας. Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο φίλμ όπως το The Iceman, την βιογραφική ταινία για έναν από τους πιο γνωστούς εκτελεστές της δεκαετίας του ’80, θα παραμένουν πάντοτε επίκαιρα.
Αρχικά, το νο1 συστατικό για ένα καλό εγκληματικό φιλμ είναι κατάλληλο καστ σε ρόλους έκπληξη. Οπότε έχουμε και λέμε:
1) Ray Liotta
2) Winona Ryder
3) Michael Shannon
4) Chris Evans
5) James Franco
6) John Ventimiglia (The Sopranos)
7) Ross από τα φιλαράκια (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Πάντως, θα μοιάζει έτσι).
Σε γενικές γραμμές, τα υπόλοιπα υλικά που χρειάζονται για μια ταινία του είδους είναι γνωστά και πολυ ιδωμένα και αν ο σεφ τα αξιοποιήσει τότε το προϊόν είναι δεδομένα απολαυστικό, ασχέτως απ’ την ευρύτητα του τελικού αποτελέσματος: Γρήγορες σκηνές, καλή μουσική, φάτσες από γνωστές “λέρες” παντού, ένα μαφιόζικο “χτύπημα” και ο Ray Liotta σε κάποιον-οποιονδήποτε ρόλο. Με το 5 στα 5 καλά εναρμονισμένο το The Iceman δεν υπολείπεται πουθενά. Είναι μια γρήγορη και αμφίθυμη ταινία ακριβώς όπως οι άνθρωποι που περιγράφει και επιβραβεύει τους λόγους για τους οποίους κάποιος θα επιλέξει να την χώσει στο dvd του.
Zod και Captain America αναλαμβάνουν λίγη δράση.
Στο σενάριο, O Ρίτσαρντ Κουκλίντσκι, ένας σκληρος μικροαπαταιώνας και παραγωγός φτηνών ταινιών πορνό, γνωρίζει μια αγνή κοπέλα των 70’s με μπαντάνα στα μαλλιά και γαρίφαλο στο αυτί και μαζί της προσπαθεί να χτίσει μια όμορφη οικογένεια. Στην προσπάθειά του γνωρίζει έναν από τους αρχηγούς της Ιταλικής μαφίας ο οποίος τον προσλαμβάνει για εκτελεστή του. Τα πράγματα πηγαίνουν καλά για λίγο όμως η συνέχεια δεν είναι όπως θα την περίμενε. Έτσι αναγκάζεται να εργαστεί ως freelancer δολοφόνος με το προσωνύμιο Iceman. Ο Κουκλίντσκι εκτιμάτε πως έκανε περισσότερες από 100 δολοφονίες για λογαριασμό της Μαφίας την δεκαετία του ’80 με ειδική σπεσιαλιτέ του την κατάψυξη των θυμάτων του ώστε κανείς να μην γνωρίζει την ακριβής ημερομηνία θανάτου τους και το The Iceman είναι βασισμένο στην αξιόλογη καριέρα του.
Κλασική σκηνή μαφιόζικης ταινίας που μυρίζει μπαρούτι πως θα “παιχτεί” πουστιά.
Δεν μπορώ να αποφύγω την σύγκριση με το Black Mass το οποίο κυκλοφόρησε πάνω κάτω την ίδια εποχή και απογοήτευσε. Το The Iceman δεν έτυχε του ίδιου marketing αλλά κατάφερε να δώσει ένα λειτουργικό φιλμ που βασίζεται σε κοινά θεμέλια και κερδίζει το κοινό του γιατί, σε αντίθεση με το πρώτο, δεν χωλαίνει πουθενά.
Ray Liotta, χωρίς λόγο.
Συνολικά, τα υλικά που συνθέτουν το Iceman ίσως δεν γίνεται να μαγειρεύσουν το πιάτο που θα παραγγέλνατε σε κάποιο ακριβό εστιατόριο με θέα την Ακρόπολη αλλά σίγουρα σερβίρουν το Hot-Dog που ασυζητητί θα απολαμβάνετε από την μερακλίδικη καντίνα της περιοχή σας. Τίποτα δεν πάει λάθος σε επίπεδο μονταζ, δράσης, μουσικής, χαρακτήρων και σκηνοθεσίας και παρότι λογικά η ταινία είναι επιπέδου 7, εγώ θα τις βάλω κάτι παραπάνω επειδή μου παρείχε το fan service που αναζητούσα. Ποιος αλώστε δεν πεθύμησε να δει μια αυτοβιογραφική ταινία για μαφιόζους με ωραία πλάνα και το ανάλογο πιστολίδι σε πολυεπίπεδα μπλεξίματα;
Βαθμολογία: 8/10
Ίσως, τελικά, αυτό που έλειπε από το Black Mass για να γίνει καλή ταινία να ήταν ο Ray Liotta.
0 %
0 %
0 %
0 %
0 %
0 %
The post The Iceman – Το γκανγκστερικό Φιλμ που σου διέφυγε. appeared first on Inspired by Words.
]]>The post Killing Them Softly – Η υπόθεση του Marky appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Κάπου στο 2012, και με την Αμερικανική οικονομία να έχει φτάσει σε ναδίρ, ο Marky Trattman (Ray Liotta), γνωστό ραμολιμέντο της νύχτας, αξιοποιώντας τις γνωριμίες του ιδρύει μια παράνομη χαρτοπαιχτική λέσχη για μεγάλα ψάρια. Τα πράγματα δείχνουν να πηγαίνουν αρκετά καλά για την νέα του επειχήρηση, όμως το βάζο με το μέλι είναι ως γνωστόν πολύ γλυκό για να μην χώσεις μέσα του το δάκτυλο. Έτσι, κάποιο βράδυ, του φευτεύετε η λαμπρή ιδέα να ληστέψει μέσω τρίτων το μαγαζί του. Το σχέδιο μοιάζει καλό στα χαρτιά, όμως η πραγματικότητα είναι πως δεν υπάρχει άνθρωπος του υποκόσμου που να χάνει τόσο εύκολα το πορτοφόλι απ’ το μπατζάκι του.
Η κομπίνα κυκλοφορεί γρήγορα στην πιάτσα και τα πράγματα γίνονται κάπως άβολα για εκείνον. Αλλά, μιας που ο Marky είναι καλό παιδί, δεν έχει ενοχλήσει ξανά κανέναν και εξηπηρετεί το χόμπι των μεγάλων, λαμβάνει άφεση αμαρτιών και η κατάσταση γυρνάει στα παλιά, καλά ευτυχισμένα χρονια.
Το πρόβλημα είναι πως η νύχτα έχει πολλά πλοκάμια και απαξ και βουτήξεις στα βαθυά, όλο και κάποιος μόρτης θα βρεθεί να σε τυλίξει απο τον λαιμό με κάποιο από δαύτα. Κάπως έτσι, ένας μικρός απατεωνίσκος από το new jersey που γνώριζει το σκηνικό, ο Jonny Ammato (Vincent Curatola), στέλνει λίγο καιρό αργότερα δύο πρεζάκια να ληστέψουν ξανά τα τραπέζια, με το σκεπτικό πως όλοι θα υποψιαστούν τον Marky, ο οποίος ήδη είχε παρελθόν δολιοφθοράς.
Παρότι η περίπτωση του δεν μπορεί να μείνει για δεύτερη φορά ατιμώρητη, από το υπόγειο του Trattman έχει κάνει φτερά ένας παραγεμισμένος χαρτοφύλακας και η “Νέα Υόρκη”, που δεν είναι χθεσινή για να φάει την μπλόφα, αναζητώντας τα λεφτά της στέλνει έναν δικό της άνθρωπο να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Ο Jackie (Brand Pitt) είναι ένας ικανός μισθοφόρος που αναλαμβάνει για χρόνια παρόμοιες περιπτώσεις και φτάνει στους ενόχους γρήγορα, αλλά οι εξ’ επαφής εκτελέσεις δεν είναι στο στυλ του. Έτσι αποφασίζει να φέρει στην πόλη έναν καλό εκτελεστή που δεν έχει πρόβλημα με τις βρώμικες δουλειές, τον Mickey (James Gadolfini), ο οποίος – πέρα οτι φαίνεται να έχει φάει πολλά χάμπουργκερς τελευταία – βρίσκεται στα τελευταία στάδια του αλκοολισμού…
Οι καταστάσεις εναλάσονται σπιρτόζικα, οι καλοί ηθοποιοί ξεπηδούν στον φακό όπως οι άσσοι απ’ το μανίκι και ο σπουδαίος Tony Soprano – Gadolfini δίνει την τελευταία παράσταση της καριέρας του σε ρόλο έκπληξη.
Βαθμολογία: 7/10
0 %
0 %
0 %
0 %
0 %
0 %
The post Killing Them Softly – Η υπόθεση του Marky appeared first on Inspired by Words.
]]>