The post JOKER: καλό, πολύ καλό – αλλά με τον μπάτμαν κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοικτές. appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Στο νέο Joker, με πρωταγωνιστή τον Χοακίν Φίνιξ και σε παραγωγή του ΟΠΑΠ, βρίσκοντας έναν Μπάτμαν κερδίζεις μισό εκατομμύριο ευρώ! Αν, παρόλαυτα, δεν τα καταφέρεις με αυτό, τότε μπορείς να απολαύσεις τον Κόμμοδο – ΑΚΑ Χοακίν Φοίνιξ, σε μια ερμηνεία για την οποία μοιάζει να προσπάθησε πάρα πολύ και που με αυτήν φαίνεται να έπεισε όλους όσους δεν έχουν δει αρκετές ταινίες και δεν έχουν διαβάσει καλά βιβλία, πως αυτή είναι ίσως και να είναι μια από τις καλύτερες ταινίες όλων τον εποχών – ε, ρε, Μπατμαν που μας χρειάζεται…
Στο σενάριο της ταινίας, ο Άρθουρ, ένας φτωχός πλην διανοητικά καθυστερημένος Κλόουν & wanna be stand up comedian, προσπαθεί να γράψει το καλύτερο αστείο του κόσμου ώστε να γίνει διάσημος και να παντρευτεί μια καλή κοπέλα για να δώσει επιτέλους χαρά στην φουκαριάρα την μάνα του. Δυστυχώς, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές που κάνει, το όνειρο του δεν δείχνει να έχει αρκετές πιθανότητες επιτυχίας, αφού όταν ήταν μικρός η μητέρα του τού χτύπαγε το κεφάλι στο καλοριφέρ γιατί έπαιζε με τα κραγιόν της και αυτό τον άφησε στούρνο για πάντα. Σαν να μην έφταναν όμως όλα αυτά, ο πρωταγωνιστής μας ανακαλύπτει πως ή ίδια του η μάνα όταν ήταν νέα κοιμόταν με τον Μπάτμαν και πως, γενικά, η ζωή τους μοιάζει να προήλθε μετά από ξεπέτα επιπέδου τηλεφωνήματος τηλεθεάτριας στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου. Και αφού ο Άρθουρ εκτός από τούβλο στο μυαλό είναι και Μαικλ Τζάκσον στην ψυχή (κακός συνδιασμός) και δεν μπορεί με καμία δυναμη να ολοκληρωθεί με την αγάπη σε μια κοινωνία γιομάτη από υποκρισία παντού, βρίσκει τρόπο να εκφραστεί με τον μόνο τρόπο στον οποίο αυτή η εποχή ανταποκρίνεται ή έστω αντιδρά: Στην δύναμη. Και κάπως έτσι ο Άρθρουρ παθαίνει V for Vendeta και ξεκινά αντάρτικο στην πόλη.
Εν κατακλείδι, το Joker είναι μια καλή ταινία με σφιχτό και καλογραμμένο σενάριο, το οποίο παρότι περιέχει προετοιμασμένους συμβολισμούς τους παρουσιάζει σχετικά ανεπιτήδευτα στον θεατή. Η νεύρωση του Άρθρουρ για ένα ευρύτερο όνειρο το οποίο δεν έχει τις δυνατότητες να κατακτήσει (αφού ο τύπος είναι βλάκας, τι να κάνουμε τώρα ρε παιδιά;) ταιριάζει πλήρως με μια γενικότερη νεύρωση της σύγχρονης γενιάς ενώ η άτιμη και άδικη κοινωνία που ζούμε ταιριάζει με το “βρέχει στην φτωχογειτονιά”.
Ωραίο ταινιάκι, με επίπεδα, ξεδίπλωμα και κλασσικούς πυλώνες. Λίγες περισσότερες αστείες στιγμές θα της έκαναν καλό πάντως. Α! Και αν είναι μια από τις αγαπημένες σας ταινίες, τότε μόλις πιάσατε κι εσείς το Τζόκερ: Σας λείπουν ακόμη πολλές ταινίες για να δείτε. Έχετε να περάσετε καλά.
Βαθμολογία: 7/10
The post JOKER: καλό, πολύ καλό – αλλά με τον μπάτμαν κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοικτές. appeared first on Inspired by Words.
]]>The post The (μπλα-μπλα) planet of the Apes: Χιμπατζήδες, ροκ, ναρκωτικά. appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Ένας ουρακοτάγκος, ένας γορίλας και ένας χιμπατζής μπαίνουν σε ένα μπαρ.
Όχι, αυτό δεν είναι ανέκδοτο, αλλά το νέο sequell του πλανήτη των πιθήκων: War for the plannet of Apes και αυτή η κριτική του.
*Το παρακάτω κείμενο εμπεριέχει ρατσιστικά αστεία για πιθήκους, παρακαλούμε διαβάστε με ψυχραιμία.
Το War for the plannet of the Apes είναι πιθανόν το πιο ρομαντικό απ’ όλα τα Planet of the Apes. Πριν όμως πούμε περισσότερα γι αυτό, θέλω να αναφέρω πως η κλασική ταινία του 2001 με σκηνοθέτη τον Tim Burton (η οποία είναι remake της κλασικής ταινίας του 1968 η οποία ίσως να είναι και remake) αξιολογήθηκε πολύ ισχνότερα από το νέο sequell το οποίο, αν κι έχει κάποια καλά στοιχεία, περισσότερο μοιάζει με παραμύθι για χιμπατζήδες παρά για sciene fiction.
The planet of the Apes σε σκηνοθεσία Tim Burton με την Estella Waren και άλλους ηθοποιούς.
Η αλήθεια είναι πως η πρότυπη ταινία ήταν αρκετά καλή και μετά το reboot μοιάζει εντελώς εκφυλισμένη. Παρότι το The μπλα-μπλα-μπλα of the planet of the Apes έχει πολύ καλά εφέ, χαριτωμένους γορίλες, post-apocalyptic σενάριο και σπαραχτικές στιγμές, έχει κι ένα βασικό ελάττωμα: Μας αφηγείται την ιστορία του Καίσαρα, του χιμπατζή που έμελλε να κατακτήσει τον κόσμο. Δυστυχώς, όσο και αν θες να επικεντρωθείς στην ουσία, αυτή η ενδελεχής εξιστόρηση έχει ξεχειλώσει και δεν τρώγεται με τίποτα. Αν θέλετε να ευχαριστηθείτε πραγματικά την ταινία, ο καλύτερος τρόπος να το κάνετε είναι να πιείτε ένα τσιγάρο. Μετά από αυτό οι αντάρτες πίθηκοι καβάλα στ’ άλογα, με τουρμπάνια στα μαλλιά και G3 στα χέρια, θα σας φαίνονται ως κάτι το απολύτως φυσιολογικό κι έτσι θα καταφέρετε να επικεντρωθείτε στην ανατρεπτική ιστορία και τα υπέροχα οπτικά εφέ.
Πάμε ξανά απ’ την αρχή λοιπόν…
Στο σενάριο της ταινίας ο Καίσαρας, ο βασιλιάς των γενετικά εξελιγμένων Ουρακοτάγκων προσπαθεί να χτίσει μια νέα ζωή μαζί με την οικογένειά του σε μια απομονωμένη ζούγκλα, μακριά από το life style και τα φώτα της δημοσιότητας. Δυστυχώς για εκείνον, ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν επιζήσει ενός τρομερού ιού δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας vegan. Η ανθρωπότητα, που πλέον προσπαθεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες της, έχει συνταχθεί σε μεγάλα στρατόπεδα και εκτός από την πολεμική της φύση έχει να αντιμετωπίσει και χιμπατζίδες που κλέβουν αδιάκριτα βιντεοκάμερες, καράσνικοφ και πορτοφόλια. Μέσα σε όλα αυτά, ο αυταρχικός στρατηγός Woody Harrelson, σε μια άνανδρη εφόρμηση, θα στείλει στον πλησιέστερο ζωολογικό κήπο όλη την οικογένεια του πρωταγωνιστή μας και ο Καίσαρας μαζί με τους γορίλες φίλους του θα πάρει τον μακρύ δρόμο της εκδίκησής. Ένα ταξίδι με ζωώδες μάχες αλλά και απρόσμενους συμμάχους…
Cesar, πρωταγωνιστής της ταινίας και άτυπος βασιλιάς των πιθήκων.
Η αλήθεια είναι πως το The μπλα-μπλα-μπλα of the planet of the Apes είναι μια πάρα πολύ προσεγμένη παραγωγή. Η ταινία διαρκεί σχεδόν 2.30 ώρες και εμπεριέχει με αρκετή αξιοπρέπεια όλα τα στοιχεία που μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του θεατή. Και δράση και ιστορία και ανατροπές αλλά και ευχάριστες σκηνές.
Οι πρωταγωνιστές μας απολαμβάνουν μερικές ξέγνοιαστες στιγμές λίγο πριν βρεθούν αντιμέτωποι με τους ανθρώπους.
Σε γενικές γραμμές, το sequel της ταινίας μοιάζει να έχει δανειστεί χαρακτηριστικά στοιχεία από κλασικές σκηνές και να τα έχει εφορμήσει στο δικό της μότο. Παρότι σίγουρα έχει ξεφύγει από το sci-fi και την πρωτοτυπία, μπορώ να πω πως τουλάχιστον έχει μια καλή ροή με αρκετή ένταση και εναλλαγές, κάτι που κατά την γνώμη μου την καθιστά ένα ευχάριστο παραμυθάκι για παιδιά. Αν πάντοτε θέλατε να δείτε ένα Lord of the Rings με πιθήκους, τότε σίγουρα δεν πρέπει να την χάσετε.
Το 7.5/10 που είναι η παγκόσμια αξιολόγησή της στο IMDB έναντι του 5.7 της αρχικής ταινίας (η οποία ξεχειλώθηκε για εμπορικούς λόγους) σίγουρα μας οδηγεί σε ένα συμπέρασμα: όλος ο κόσμος την πίνει.
Βαθμολογία: 6/10
trailer
The post The (μπλα-μπλα) planet of the Apes: Χιμπατζήδες, ροκ, ναρκωτικά. appeared first on Inspired by Words.
]]>