The post House of the dragon – Το σπίτι των δράκων appeared first on Inspired by Words.
]]>Κάστρα στην άκρη των λόφων. Δράκοι που πετούν πάνω από ολόλευκα σύννεφα και καταγάλανους ουρανούς βγαλμένους από την κάμερα του ολοκαινούργιου iphone. Βασιλιάδες με άσπρα γένια και σέλινο ανάμεσα στα δόντια που περιμένουν την γυναίκα τους να γεννήσει τον πρωτότοκο γιο. Πριγκίπισσές με ξανθά μαλλιά που προτιμούν να παίζουν μπάλα με τα αγόρια από το να πλέκουν κέντημα στο δωμάτιό τους. Βλέποντας το πρώτο επεισόδιο του House of the dragon δεν έμεινα βέβαιος αν είναι πιστό στα βιβλία του G.R Martin (όχι πως θεωρείτε κάποιος φοβερά αξιόλογος συγγραφέας έτσι κι αλλιώς) ή αν απλά είναι ένα ακριβό αφιέρωμα στο κίνημα του metoo.
Στο σενάριο της σειράς, 200 χρόνια πριν η Νταινέρις να τα πάρει εντελώς στο κρανίο κάποιοι πολύ άσχημοι άνθρωποι ζούσαν στο γουέστερος και άραζαν την πέτσα τους με κρασί, γυναίκες και σεξιστικά ανέκδοτα. Η φάση ήταν τόσο ειρηνική που οι βασιλείς κατασκεύαζαν μακέτες κάστρων για να τους πάρει ο ύπνος, έπαιζαν βελάκια από βαλεριανό ατσάλι στους χάρτες και έβγαιναν καβάλα σε δράκους για να στεγνώσουν τα ατίθασα τα μαλλιά τους. Έτσι ένα βράδυ που βρεχε, που βρεχε μονότονα, ο αδερφός του βασιλιά που από καιρό εποφθαλμιούσε τη θέση του αποφάσισε να κάτσει για λίγο στα κρυφά στον σιδηρούν θρόνο αλλά ένα από τα παλούκια από τα οποία είναι κατασκευασμένος του μπήκε στον κώλο και η κραυγή του έκανε τόσο μεγάλη ηχώ μέσα στην τεράστια αίθουσα που είναι μονίμως άδεια γιατί θέλουν να τη βάψουν που τον πήρανε χαμπάρι μέχρι το kings landing.
Σε γενικές γραμμές, το House of dragon είναι ένα ακριβό τηλεοπτικό προϊόν που δεν περνάει απαρατήρητο. Οι φαν του Game of thrones δεν νομίζω πως θα πρέπει να βιαστούν να το κατηγορήσουν μιας μιλάμε για το πρώτο επεισόδιο ενώ όλα δείχνουν πως σύντομα τα πράγματα θα περάσουν στο ψητό. Παρόλα αυτά το γράψιμο, το σετάρισμα και η γενικότερη διεκπαιρέωση δεν δείχνουν πως το όλο κόνσεπτ θα ξεφύγει από την σαπουνόπερα επικής φαντασίας στην οποία ανήκει και το πρώτο μέλος της διλογίας. Τα καταπληκτικά CGI και ο σκασμός από τα χρήματα που έχουν επενδυθεί μας επιτρέπουν να δούμε πράγματα που παλιότερα σπάνια εμφανίζονταν στο σινεμά, παρόλα αυτά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να βλέπουμε δράκους και πανύψηλα κάστρα με το πρώτο δευτερόλεπτο. Ο κόσμος του Martin ποτέ δεν μου άρεσε και όπως και στο Game of thrones οι καταστάσεις δεν μοιάζουν να υπακούν σε κάποιο σταθερό γνώμονα, όμως ευχαρίστως θα δώσω την ευκαιρία στη σειρά να ξεπεράσει τα γουργουρητά των δράκων και την (μόνιμη) απουσία ατμόσφαιρας μέχρι να βρει τα πατήματα της μιας και πιστεύω πως στο μέλλον θα έχει τις στιγμές της.
Βαθμολογία: 7/10
The post House of the dragon – Το σπίτι των δράκων appeared first on Inspired by Words.
]]>The post G.O.T 07 – Μια σαπουνόπερα επικής φαντασίας. appeared first on Inspired by Words.
]]>Εξαιρουμένου του Άρχοντα των δαχτυλιδιών, το epic fiction πιθανόν δεν έχει αφήσει κάποια σημαντική παρακαταθήκη στην λογοτεχνία. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων το ίδιο ισχύει και για το science fiction και όσο κι αν αυτό πληγώνει τους φίλους του είδους – ένας απ’ τους οποίους είμαι κι εγώ – είναι η αλήθεια. Ο χώρος της φαντασίας είναι γενικότερα γεμάτος από κακά βιβλία και παρότι συνολικά ποτέ δεν πρόσφερε κάτι αξιόλογο στην λογοτεχνία, υπάρχουν ενδιαφέροντα έργα που μπορεί κάποιος να διαβάσει και τα οποία υπηρετούν συνειδητά το κοινό τους. Τα λεγόμενα και ως popcorn fiction. Στον χώρο της επικής φαντασίας, δημιουργοί όπως ο R. A Salvatore, ο Steven Erikson ή ο J. R. Martin είναι ορισμένοι απ’ τους χαρακτηριστικούς εκπρόσωπους του είδους που αφηγείται ιστορίες για σπαθιά, δράκους και πριγκηπέσες. Παρόλαυτά, κάθε φορά που η συζήτηση φθάνει στο G.O.T μου δίνεται η αίσθηση πως το θέμα έχει τεθεί σε τελείως άλλη βάση. Σαν να πρόκειται να αποκωδικοποιήσω κάποιο λογοτεχνικό αριστούργημα ενός mastermind που ήρθε στην επιφάνεια παρουσιάζωντας πράγματα που δεν έχουμε ξαναδεί.
Από την άλλη, η τηλεοπτική μεταφορά του Game Of Thrones είναι μάλλον ένα διαφορετικό ζήτημα και η 7η σεζόν έφθασε ως η αρχή μιας κατακλείδας ενός μεγάλου κύκλου με αρκετές ωραίες αλλά και πολλές βαρετές στιγμές.
Σημειωτέον, ο τελευταίος κύκλος έχει ξεφύγει ήδη μπροστά από τα βιβλία του Martin και πιθανόν αυτός είναι ο λόγος που σε επίπεδο storyline το G.O.T φέτος κρέμασε περισσότερο από ποτέ. Καταστάσεις και χαρακτήρες που επεξεργάσθηκαν σιωπηρά επί έξι χρόνια βρέθηκαν ξαφνικά ενωμένοι και το κενό αυτής της επιτάχυνσης πασπαλίστηκε από ένα οφθαλμόλουτρο δράσης και εφέ.
Πέρα από την οπτική πανδαισία, λοιπόν, η 7η σεζόν μας άφησε με αρκετά ακατανόητα ταξίδια…
κάποιες εντελώς ρηχές στιγμές…
και γενικότερα συμβάντα που δεν βοηθούν καθόλου την αμυδρή αίσθηση που έτσι κι αλλιώς είχαμε γι έναν κόσμο που προσπαθεί να συμπεριλάβει τα πάντα δίχως προγενέστερη εξοικείωση. Αν κάποια στιγμή όλο αυτό έμοιαζε κάπου να οδηγεί, πλέον έχασε τον δρόμου του…
Σε γενικές γραμμές το μονοπάτι του Game Of Thrones μέσα σε αυτά τα 7 χρόνια μου θυμίζει έντονα εκείνο που όλες σχεδόν οι διάσημες παραγωγές ολκής κάποτε πήραν – βλέπε Star Wars -: Ένα trademark τύπου δώσε ότι θέλει ο λαός προς εμπορική αξιοποίηση.
Με 5 επεισόδια να απομένουν, το G.O.T είναι λες και σκέφτεται πως θέλει επιτέλους να μας ξεφορτωθεί. Η ουσία που δεν μπορεί – και λόγω είδους – να φθάσει πλέον δείχνει να στερείτε και του υπόβαθρου – που πάντως ιχνηλατήθηκε επί 6 σεζόν – το οποίο συνήθως καλύπτει το κενό και η διασταύρωση των γεγονότων με παράλληλες πλοκές και χαρακτήρες – συνηθισμένη μανιέρα στο είδος για να σπάσει η γραμμικότητα – συνέβη τόσο βιαστικά που ότι παρακολουθήσαμε έχασε ελαφρώς το νόημα του.
Ποια είναι η τελική εντύπωση; Το Game Of Thrones είναι ένα αξιοπρόσεχτο blockbuster με κάμποσες καλές στιγμές. Ως τώρα δεν υπήρχε κάποιος λόγος να κριθεί αυστηρά. Ο Martin μάλλον κάνει αξιόμαχη προσπάθεια να στήσει ένα δικό του σύμπαν με – δυστυχώς – δανεισμένα υλικά και αυτό από μόνο του είναι ένα επίτευγμα που αξιολογείτε – προφανώς και εκατοντάδες εκατομμύρια δεν πονταρίστηκαν στο έργο του για το τίποτα -. Σίγουρα είναι ευχάριστο να βλέπεις ιππότες και δράκους στην μικρή οθόνη αλλά για να πάρουμε την σειρά περισσότερο στα σοβαρά θα πρέπει και η ίδια να προσπαθήσει περισσότερο να κερδίσει τα μειονεκτήματα της.
Τελικά, ο 7ος κύκλος αναδεικνύει περισσότερο απ’ όλους τους προηγούμενους τις αρετές αυτής της παραγωγής και εκθέτει τα ελαττώματα της. Με όλη την έμφαση στο οπτικό αποτέλεσμα το G.O.T έγινε επική σαπουνόπερα του “συνέβη αυτό ,συνέβη το άλλο και συνέβη εκείνο ” περισσότερο από ποτέ. Ευχάριστη μεν, σαπουνόπερα δε, χτισμένη για νεότερο κοινό.
Για την ιστορία, σημειώνω πως πραγματικά καλές σειρές αυτού του καλοκαιριού όπως το Twin Peaks αγνοήθηκαν σχεδόν παντελώς στην χώρα και για να προλάβω όσους θα προτρέξουν, όχι, δεν έχω σκοπό να διαβάσω όλα τα βιβλία του G.O.T για να καλύψω τα κενά της σειράς, μιας και είναι υποχρεούται να το κάνει μόνη της.
Αυτά.
The post G.O.T 07 – Μια σαπουνόπερα επικής φαντασίας. appeared first on Inspired by Words.
]]>The post Game Of Thrones VS Survivor appeared first on Inspired by Words.
]]>Για αρκετούς λάτρεις του βιβλίου στην αντίπερα ήπειρο, ο George R. R. Martin θα έπρεπε να έχει τελειώσει την φάση με το Game of Thrones από το 2ο βιβλίο, πριν οι μεγάλοι εκδοτικοί κάτσουν στο τραπέζι με προτάσεις που δεν μπορούσε να αρνηθεί. Σε κάθε περίπτωση, η 7η σεζόν της σειράς ξεκίνησε με μπρίο και θα διαρκέσει περίπου δύο μήνες. Ακριβώς πριν την έναρξη του νέου Survivor δηλαδή. Ευτυχώς αυτά τα δύο δεν θα συμπέσουν φέτος, για την περίπτωση όμως που κάποτε το κάνουν έφτιαξα μια λίστα που θα μας διευκολύνει να επιλέξουμε.
Game of Thrones Survivor
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό το Survivor βγαίνει κερδισμένο, μιας που και 100.000 ευρώ έχει ενώ ο Iron Throne είναι ένα μάτσο καραβόξυλα και συχνότερες αποχωρήσεις έχει αλλά και Γιώργο Αγγελόπουλο – Ντάνο.
Αν, παρόλα αυτά, βρίσκεται κι άλλες συγκρίσεις, μπορείτε να τις αφήσετε στα σχόλιά σας.
The post Game Of Thrones VS Survivor appeared first on Inspired by Words.
]]>