The post Μαγνητικά πεδία – Magnitika pedia appeared first on Inspired by Words.
]]>
1
0
Ένας (που μοιάζει) ναυτικός μένει από βενζίνη και γνωρίζει με οτοστόπ μια μιλφ που φοράει μαύρα και έχει να κάνει 4 χρόνια σεξ: όχι, δεν μιλάω για το σενάριο κάποιας ταινίας της χρυσής εποχής του Ελληνικού κινηματογράφου πορνό αλλά για την πρώτη ταινία του Γιώργου Γούση και των άλλων παιδιών, τα οποία κατάφεραν με την βιντεοκάμερα του πατέρα τους, μια κασέτα από το μοναστηράκι, ένα τρακαρισμένο αυτοκίνητο, 3 ευρώ για εισιτήρια, 2 για μίλκο, ένα τζιν από την διπλανή οικοδομή, έναν σκούφο που βρήκαν στα σκουπίδια, μαύρα άμφια που τους έγιναν δωρεά από το μοναστήρι της Αγίας Ελεούσας, γόπες από την στάση του Α10 και μπόλικο τιντ στα πλάνα να γυρίσουν μια ταινία με πολύ κάπνισμα η οποία νικά τα μειονεκτήματα της και τελικά περνά το μήνυμα που κερδίζει τον θεατή.
– Όχι γιατί;
– Έλα να γυρίζει τότε
Στο σενάριο της ταινίας, μια γυναίκα στα 40 το σκάει επιτέλους από το υπόγειο που την έκρυβαν οι γονείς της επειδή της άρεσαν πολύ τα αγόρια και τριγυρνάει πλέον στα λιμάνια με σκοπό να γνωρίσει θαλασσοδαρμένους νέους. Για καλή της τύχη ο πιο μουσάτος ναύτης ξεμένει από βενζίνη κι εκείνη προσφέρεται να τον γυρίσει σπίτι. Και καθώς στη διαδρομή συζητάνε για την ακρίβεια στα καύσιμα και στα προφυλακτικά και το θέμα αρχίζει επιτέλους να πηγαίνει στο γαμήσι, αυτός της εκμυστηρεύεται πως κουβαλάει στη βαλίτσα του τις στάχτες της γιαγιάς του για να τις αφήσει στον άνεμο, οπότε την ξενερώνει εντελώς την γκόμενα κι αυτή παραμιλάει: καλα, τον μαλακομαγνίτη έχω;
Μαγνητικά Πεδία. Ένα φιλμ με πολύ μυστήριο αλλά και αγωνία: θα βγάλουν επιτέλους τα μάτια τους οι πρωταγωνιστές μας και αν ναι, θα δούμε κανένα τεράστιο ματζαφλάρι να κρέμεται στην οθόνη του σινεμά μας, όπως συμβαίνει πάντα στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο; Θα καταφέρει ο μουσάτος ναύτης να τελειώσει και όλο το σινεμά να του φωνάξει ΑΞΙΟΣ με τις στάχτες της προγιαγιάς του στο διπλανό κάθισμα; Θα μπορέσει η ηρωίδα μας να σπάσει τα μαλακομαγνητικά πεδία των αντρών με τους οποίους μπλέκει συνεχώς;
Εν κατακλείδι, τα “Μαγνητικά πεδία” είναι μια ταινία με εξαιρετική φωτογραφία και γλυκόπικρα συναισθήματα, τα οποία ενισχύονται και από το γενικότερο στιλιζάρισμα. Ένα φιλμ που παραδόξως δεν παίζει με κλισέ αλλά με ισορροπίες, δεν έχει επιτηδευμένους συμβολισμούς (παίζει πολύ προσεχτικά αυτό το χαρτί σε αντίθεση με, εντελώς τυχαίο παράδειγμα, τον Λάνθιμο), έχει πλοκή, δεν είναι βαρετό, το σενάριο έχει επίπεδα και οι χαρακτήρες εξέλιξη. Δεν είναι μονοδιάστατο, είναι καλόγουστο, έχει μεράκι, έχει χιούμορ και συχνά αυτοσαρκασμό. Δεν κάνει κατάχρηση στα πλάνα και δεν παρουσιάζει τη μεγαλομανία και παθογένεια της πλειονότητας των σύγχρονων ελληνικών ταινιών. Βλέπεται ευχάριστα και αφήνει κάτι πίσω. Να τη δείτε.
Βαθμολογία: 7/10
Η κριτική ήταν μια ευγενική προσφορά του μοναστηριού της Αγίας Ελεούσας.
Trailer
Δείτε την ταινία Μαγνητικά Πεδία ΕΝΤΕΛΩΣ δωρεάν και χωρίς διαφημίσεις ΕΔΩ
The post Μαγνητικά πεδία – Magnitika pedia appeared first on Inspired by Words.
]]>The post Pray: Το θήραμα appeared first on Inspired by Words.
]]>
1
0
Το Pray είναι φυσικά το σεναριακό πρωίμο της ταινίας “Ο Κυνηγός” με τον Άρνολντ Σβατσενέγκερ και τον Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, μια ταινία που αδυνατώ να αποκαλέσω prequel μιας και είναι τόσο αναξιόλογη που θέλω να πιστεύω πως πρόκειται απλά για μια αυτόνομη προσπάθεια διανοητικά καθυστερημένων σπουδαστών κινηματογράφου να κάνουν ένα φιλότιμο αφιέρωμα στην ταινία με την πιο αντρική χειραψία όλων των εποχών. Δηλαδή αυτήν:
Στο σενάριο της ταινίας, μια νεαρή Ινδιάνα που βάφεται πρόστυχα και ντύνεται ελαφρά τριγυρνάει στα καταπράσινα παρθένα δάση του Αμαζονίου χωρίς να φοράει εσώρουχο. Και ενώ οι άνδρες της φυλής της την βρίσκουν μεταξύ τους και δεν της δίνουν καμία σημασία, λύση στο πρόβλημα της έρχεται να δώσει ένας άγνωστος γκομενοκυνηγός που πέφτει άξαφνα από τον ουρανό. Φυσικά η μικρή απάτσι δεν αφήνει την ευκαιρία ανεκμετάλευτη και κυνηγάει να τον ανακαλύψει σε ολόκληρο τον Αμαζόνιο. Δεν θα αργήσει πολύ, λοιπόν, να πέσει πάνω του και παρέα να βγάλουν όλα τους τα γούστα κάτω από τους τροπικούς καταρράκτες. Ο έρωτας τους θα είναι διαστρικός όμως εκείνος ανήκει σε άλλο γαλαξία και σύντομα θα πρέπει να γυρίσει πίσω στη γυναίκα και το παιδί του ενώ εκείνη δεν δείχνει να χορταίνει με τίποτα τα πρασσινα υγρά του. Έτσι, όταν τελικά φθάνει η ώρα του αποχωρισμού εκείνη μετανιωμένη θα ψάξει να τον ξαναβρεί σε ολόκληρο το δάσος.
Το Prey είναι άλλη μια ταινία της σειράς βασισμένη στο ατμοσφαιρικό πρωτότυπο του Predator. Ακόμα και αν εξαιρέσεις το κακό γκομενοβάψιμο μιας πρωταγωνίστριας που δεν θυμίζει σε τίποτα αυτόχθωνα, ο χρόνος που θα ξοδέψεις για να την δεις δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε από τα ευχάριστα πλάνα ούτε από το κουστούμι του predator και τα συνεπακόλουθα οπτικά εφέ.
Παρόλα αυτά, η παρουσία της αρχικής ιδέας και της συνεπακόλουθης ατμόσφαιρας είναι τόσο δυνατή ακόμα και αν εμφανίζεται εξαιρετικά σακατεμένη, που οι λάτρεις του αρχικού φιλμ ίσως αξίζει να της ρίξουν μια ματιά, ακόμα και αν αυτό είναι για να την απορρίψουν στο τέλος.
Βαθμολογία 4/10
The post Pray: Το θήραμα appeared first on Inspired by Words.
]]>The post Everything Everywhere all at once – Τα πάντα όλα appeared first on Inspired by Words.
]]>
2
0
Κλείσε για λίγο τα μάτια σου και φαντάσου πως είναι να κάνεις ναρκωτικά για πρώτη φορά (κατά προτίμηση μανιτάρια) και να ονειρεύεσαι έναν θηλυκό Τσάκι-Τσάν να παίζει τον Doctor Strange σε μια εναλλακτική ταινία της Marvel σε κάποιο παράλληλο σύμπαν. Μπράβο, αυτό που μόλις σκέφτηκες είναι το Everything Everywhere all at once.
Στο σενάριο της ταινίας, μια γυναίκα στην εμμηνόπαυση που έχει άχρηστο άντρα και αχαΐρευτη κόρη ονειρεύεται πως θα έμοιαζε η ζωή της αν ήταν η Καθρι Χέμπορν στο όσα παίρνει ο άνεμος. Ένας ταξιδιώτης από κάποιο παράλληλο σύμπαν της δίνει το εισιτήριο από τον “τελευταίο μεγάλο ήρωα” για να κάνει την πικρή ανακάλυψη πως σε όλες του τις εκδοχές ο “παράλληλος” εαυτός της είναι το ίδιο άσχημος και ο άντρας της εξίσου ανίκανος. Σε όλες, εκτός από μια. Σε εκείνη που υπάρχει στο σύμπαν στο οποίο το να είσαι άχρηστος είναι η μεγαλύτερη υπερδύναμη. Δηλαδή σε αυτό που ζει.
Εν κατακλείδι, το Everything Everywhere all at once είναι στον πυρήνα της μια κοινωνική ταινία παρουσιασμένη πρωτότυπα που στο μεγαλύτερο μέρος της παρωδεί τις ταινίες φαντασίας και ενώ φλερτάρει με το σαχλό τελικά καταφέρνει να το ενσωματώσει ως όπλο και να μοιράσει αρκετά γέλια με αυτό. Ναι, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα γελάσετε βλέποντας της αλλά αυτό μάλλον δεν είναι αρκετό ώστε κάποιος να της δώσει το θετικό του πρόσιμο, αφού μπορεί είτε να την μισήσει είτε να την λατρέψει ανάλογα με την διαθεσή του.
Ένα φιλμ που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητο.
Δείτε το με την παρέα σας, αρκετά ποπ-κορν και με τα σέα σας. Όποια κι αν είναι αυτά.
The post Everything Everywhere all at once – Τα πάντα όλα appeared first on Inspired by Words.
]]>The post Dr Strange in the multiverse of madness – Δρ. Παράξενος και το πολυσύμπαν του Χαμού appeared first on Inspired by Words.
]]>
2
0
Το Dr. Strange in the multiverse of madness είναι μια από τις χειρότερες ταινίες της Μάρβελ όπου η αρχική ιδέα του κόσμου των υπερηρώων έχει πλέον εντελώς εκφυλιστεί, γεμάτη CGI και χρώματα, κακό γράψιμο, κακό μοντάζ, αμήχανους διαλόγους και φιλότιμη προσπάθεια από τους πρωταγωνιστές της. Όμως, αν θέλουμε να μείνουμε στα θετικά, σίγουρα κάπου εκεί έξω στο πολυσύμπαν υπάρχει μια καλύτερη εκδοχή της.
Στο σενάριο της ταινίας ο Δρ. Παράξενος κάθεται στεναχωρημένος γιατί ο μεγάλος έρωτας της ζωής του παντρεύεται το Σάββατο έναν μαύρο άντρα που έχει ως υπερδύναμη γιγάντιο πουλί. Άξαφνα, μια πύλη ανοίγει κι ένα τεράστιο καλαμάρι από κάποια εναλλακτική πραγματικότητα σκάει μύτη με νεύρα στη Νέα Υόρκη και κατεδαφίζει ουρανοξύστες. Παρά την κατάθληψη του ο Dr. Strange δεν μπορεί να μείνει άπραγος, οπότε φοράει την κάπα του και κάνει πίου-πίου. Αφού το σκοτώνει, η πόλη έχει πλέον καλαμαράκια για έναν ολόκληρο χρόνο. Όμως το νεαρό κορίτσι που πέρασε κι αυτό την πύλη λέει στον ήρωα μας πως υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι και σύμπαντα και ίσως σε κάποιο από αυτά ο έρωτας του το σκάει από τον γάμο της καβάλα στη μηχανή του.
Εν κατακλείδι, το Dr. Strange in the Multiverse of Madness είναι μια ταινία που δεν επιδέχεται σοβαρής κριτικής. Γεμάτη από σεναριακά λάθη που είναι υποχρεωτικό να προσπεράσεις για να κρατήσεις την όποια ουσία, σκηνές που δεν είναι πιστές ούτε στον ίδιο τον φανταστικό κόσμο της Marvel, μπερδεμένη ιστορία με ασύνδετες πληροφορίες και μοτίβα από διαφορετικά είδη ταινιών. Πολλά πίου-πίου, χαραχτήρες που σφίγγονται, κλάνουν και εξφενδονιζουν μπάλες ενέργειας μαζί με σαχλά action lines. Η πλοκή είναι εντελώς απομακρισμένη από τα αρχικά κόμικ και με την παραγωγή να έχει πλέον περάσει στα χέρια της disney ή ταινία είναι κατασκευασμένη από μια κακοφτιαχμένη συνταγή με φανερό στόχο να κερδίσει το ενδιαφέρον 15χρονων fan των χλιαρών φανταστικών κόσμων του Disney.
Τόσο κακή που δυσκολεύτηκα ακόμα και να βρω ορισμένες φωτογραφίες οι οποίες να σημαίνουν κάτι εννοιολογικά πέρα από το να δείχνουν καλοντυμένους τύπους με αέρινα κουρέματα που γεμίζουν μπαταρίες για να ρίξουν μια dragonball.
Μακριά.
Βαθμολογία: 2/10
The post Dr Strange in the multiverse of madness – Δρ. Παράξενος και το πολυσύμπαν του Χαμού appeared first on Inspired by Words.
]]>The post the tragedy of macbeth – η τραγωδία του Μάκβεθ appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Το “Tragedy Of Macbeth” είναι η τελευταία ταινία των αδερφών Κοέν η οποία πέρασε περίεργως στην αφάνεια. Αν και όχι και τόσο περιέργως εδώ που τα λέμε, αφού από τα χίλια άτομα που την είδαν 672 κοιμήθηκαν μέσα στο πρώτο τέταρτο, εκ των οποίων οι 240 δεν ξύπνησαν ποτε, 310 την παράτησαν στο μισάωρο, ενώ από όσους κατάφεραν να την δουν μέχρι το τέλος 15 διαγνώσθηκαν με σχιζοφρένεια και φιλοξενούνται σε ιδρύματα, 5 άλλαξαν επαγγελματικό προσανατολισμό, 2 ανακάλυψαν κάποιο κληρονομικό χάρισμα, 3 ένα σπάνιο ταλέντο, 2 αυτοκτόνησαν και ένας γύρισε πίσω σπίτι του και προειδοποίησε γι αυτή τον υπόλοιπο κόσμο: εγώ.
Το Tragedy of Macbeth δεν είναι κακή ταινία. Έχει φοβερή σκηνοθεσία, απίθανη φωτογραφία, πολυ καλούς ηθοποιούς απλά, όποιος την δει δεν γλιτώνει η ζωή του να μετατραπεί σε τραγωδία στο εξής. Οι σκέψεις που θα κάνετε μέσα σε αυτό τον κενό χρόνο του φιλμ με τις μαύρες εικόνες που θα περνούν εμπρός από τα μάτια σας, ποιος ξέρει τι ένστικτα μπορεί να σας ξυπνήσουν. Συμφορές, θάνατο, κατήφια, παρακμή, σαπίλα, διχόνοια, λέπρα, χολέρα, πανούκλα. Δεν νομίζω πως έχω ξαναδεί πιο αργό φιλμ στη ζωή μου. Ειναι σαν ο Κοέν να αποφάσισε να σκηνοθετήσει την πιο αργή ταινία όλων των εποχών και να μεγιστοποίησε όσο περισσότερο μπορούσε επάνω σε αυτό τον στόχο. Τελικά, το κατάφερε.
Στο σενάριο της ταινίας, στη μεσαιωνική Αγγλία ο Μακβεθ γυρίζει από μια μακρινή εκστρατεία. Λίγο πριν φτάσει, μια λεπρή που αράζει στη λίμνη του λέει πως μια μέρα θα γίνει ο Βασιλιάς της χώρας. Στο άκουσμα της είδησης τα μυαλά του παίρνουν αέρα και όταν γυρίζει πίσω στο κάστρο του τα κάνει όλα όπα.
Στις παρακάτω εικόνες μπορείτε να δείτε τα πρώτα 40 λεπτά της ταινίας χωρίς να χρειαστεί να τα δείτε:
Σε γενικές γραμμές το “Tragedy of Macbeth” είναι μια απόλυτη μεταφορά του θεατρικού του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, μια ταινία με τρομερή έμφαση στη φωτογραφία και το στυλιζάρισμα, όπου και έχει γίνει τρομερά καλή δουλειά. Στα πρακτικά, οι ερμηνείες μοιάζουν καλές, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Ο Ντένζελ Ουάσιτον ούτε εμφανίζει ιδιαίτερη χημεία με την γυναίκα του με την οποία και οργανώνει το έγκλημα ούτε πείθει ως μοχθηρός ή φιλόδοξος χαρακτήρας που μηχανορραφεί ανατροπή. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα τα οποία διεκπεραιώνονται εναλλακτικά σε σχέση με ένα συμβατικό φιλμ, οπότε ίσως είναι καλύτερο να τα αφήσω στην κρίση του καθενός αν στο τέλος λειτουργούν στο γούστο του, όμως οφείλω τουλάχιστον να προειδοποιήσω πως οι διάλογοι γίνονται σε αγγλοσαξονική (άρα και μεταφρασμένοι σε αρχαικά ή καθαρεβουσιάνικα Ελληνικά), οπότε να είστε ετοιμασμένοι.
Καλή τύχη, καλό κουράγιο και τα χαιρετίσματα μου στην καθηγήτρια που σας δίδασκε αρχαία στο γυμνάσιο.
Βαθμολογία: 6/10
The post the tragedy of macbeth – η τραγωδία του Μάκβεθ appeared first on Inspired by Words.
]]>The post The black phone, down appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Το Black Phone ειναι άλλη μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στέβεν Κινγκ (& Τζονας Χιλ), οπότε αυτό λέει αρκετά για το τι μπορείτε να περιμένετε από εκείνη: μια κλασσική παιδική φοβία που γρήγορα χάνει το ενδιαφέρον της, μέτρια διεκπεραιωμένη και με ανόητο φινάλε.
Το παρόν review ΔΕΝ περιέχει spoilers
Η ταινία τελειώνει με ένα παιδί να σκοτώνει τον απαγωγέα του με κεφαλοκλείδωμα και πνιγμό με τηλεφωνικό καλώδιο. Περνάει από αρκετά σεναριακά στάδια και μια αποτυχημένη απόπειρα απόδρασης ενώ πολύ απλά η διαφυγή θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί με την λεκάνη τουαλέτας ώστε να φτάσει το παράθυρο και το καπάκι της για να σπάσει το τζάμι. Έχει γκούφι αστυνόμους, ριχούς δεύτερους ρόλους, πετυχημένα τζαμπ σκέαρς, έναν Ίθαν Χοκ που προσπαθεί αλλά δυστυχώς δεν υποστηρίζεται από κάποιο side story και άγρια γυμνασιόπαιδα που στριμώχνουν τους συμμαθητές τους για ξύλο στις τουαλέτες.
Στο σενάριο της ταινίας, ένας κλόουν (ρε Στίβεν Κινκ, έλεος) με μαύρο βαν, μαύρα μπαλόνια και μαύρα εσώρουχα απαγάγει ανυποψίαστα σχολιαρόπαιδα και τα φυλακίζει στο υπόγειό του γιατί είναι πολύ κακός άνθρωπος. Εκεί, εκτός από ένα στρώμα και μια χιλιο χεσμένη τουαλέτα υπάρχει και ένα αναλογικό μαύρο τηλέφωνο Max pro II το οποίο έχει δυνατότητα επικοινωνίας με το υπερ πέραν και χτυπάει κάθε φορά που ο πρωταγωνιστής μας προσπαθεί να πάρει έναν υπνάκο. Από αυτό, τα προηγούμενα θύματα του απαγωγέα δίνουν χρήσιμες πληροφορίες στον πρωταγωνιστή μας, όπως για παράδειγμα ποιά μεριά του στρώματος να αποφύγει να βάλει το κεφάλι του γιατί την έχουν κατουρήσει. Μεταξύ άλλων ένας αλκοολικός πατέρας με μούσι που σιχαίνεται τους θορύβους και δέρνει τα παιδιά του με ζωστήρα και ένα κορίτσι με κληρονομικό χάρισμα να βλέπει το μέλλον από τα υπολείμματα του ουίσκι στο ποτήρι του μπαμπά της: η κλεψύδρα του πρωταγωνιστή μας αδειάζει, το τηλέφωνο στο μπουντρούμι χτυπά αλλά είναι η κοσμοτέ, η αγωνία στο ζενίθ – τι θα συμβεί άραγε; Θα καταφέρει το μικρό κορίτσι να κλέψει το ποτήρι με το αλκόολ από το χέρι του μισο κοιμισμένου πατέρα της που ροχαλίζει κλάνει και ρεύεται ταυτόχρονα για να δει σε αυτό τον αριθμό τηλεφώνου του απαγμένου αδερφού της και να του πει πως τώρα που θα πεθάνει θα μεταφερθεί στο δωμάτιό του που είναι μεγαλύτερο ή δεν θα καταφέρει να τον νευριάσει αρκετά ώστε να να ξεφύγει για να της δώσει ένα χεράκι ξύλο;
Συμπέρασμα, μια ακόμα μέτρια ταινία από σενάριο του Στιβεν Κινκ χωρίς βάθος και αρκετά τζαμπ σκέαρς, φίλερς πλάνα και ευκολίες στο σενάριο που ενδείκνυται για θερινό σινεμά και θα κάνει την κοπέλα δίπλα σας να πηδήξει πάνω σας τόσες φορές που στο τέλος δεν μπορεί, θα φασωθείτε.
Την είδα σε κανονική αίθουσα με τριχωτό μου φίλο.
Βαθμολογία: 6/10
Trailer
Άλλη ταινία του Στέβεν Κινκ που δεν προτείνω: Στα ψηλά χορτάρια
The post The black phone, down appeared first on Inspired by Words.
]]>The post The Hunt – Το κυνήγι appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
To The Hunt (Το κυνήγι) είναι μια ευχάριστη ταινία με πρωτότυπο σενάριο, αρκετό μαύρο χιούμορ και λίγο gore η οποία δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά και αξίζει να την δεις γι αυτό ακριβώς που σου προσφέρει. Δηλαδή την δυνατότητα να παρακολουθήσεις κάτι που έχει σκοπό να διασκεδάσει, ειδικά αν συνδυαστεί με κανα τσιπουράκι και μπόλικα ποπ-κορν.
Στο σενάριο της ταινίας, 12 άγνωστοι τύποι ξυπνούν φιμωμένοι σε ένα ξέφωτο στο οποίο ανακαλύπτουν πως κάποιος τους άφησε για δώρο ένα γουρουνάκι που το λένε Όργουελ και πυροβόλα όπλα. Πρώτου όμως προλάβουν καλά-καλά να ξετυλίξουν τις συσκευασίες, καταλαβαίνουν πως πλέον συμμετέχουν σε ένα παιχνίδι κυνηγιού στο οποίο οι ίδιοι είναι τα θηράματα. Τι είναι αυτό που τους συνδέει και πως θα καταφέρουν να μείνουν ζωντανοί; κάτι που μένει να το ανακαλύψουν.
Σε γενικές γραμμές, το “Κυνήγι” μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια πρωτότυπη Survival ταινία, με πολιτικό συμβολισμό. Το φιλμ μπαίνει κατευθείαν στο ψητό και σε περνά από διάφορα επίπεδα χωρίς να κουράζει ούτε στιγμή. Επίσης, περιέχει μία από τις καλύτερες σκηνές μάχης 1v1 με γυναίκες που έχουμε δει ποτέ.
Και αυτά είναι όλα όσα κάποιος μπορεί να πει για την ταινία διάρκειας 85 λεπτών χωρίς να πλατειάσει ή να κάνει spoilers.
Βαθμολογία: 6/10
The post The Hunt – Το κυνήγι appeared first on Inspired by Words.
]]>The post The Occupant – Ο ένοικος appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
To The Occupant (μετ. ο επισκέπτης) είναι μια νεοεισαχθείσα ταινία στο σύμπαν του Netflix, η οποία παρά την υποσχόμενη έναρξη έχει τελικά μοναδικό θετικό πρόσημο πως μας έρχεται από την Ισπανία. Γιατί, για κάποιο απροσδιόριστο λόγο, τελικά τα ισπανικά αρέσουν σε πάρα πολύ κόσμο, ο τι κι αν σημαίνει αυτό.
Τι σημαίνει αυτό; Πως ο ισπανικός κινηματογράφος έχει εφορμήσει στο dna του ορισμένα πολύ απολαυστικά, κατά παράδοση, στοιχεία, όπως το παλινδρομικό σενάριο, την ελεύθερη φαντασία και το απογειωτικό φινάλε. Αρκεί, βέβαια, να είναι αρκετά μεγάλη και η υπομονή του κοινού, αφού παραμένοντας προσηλωμένο στην διαρκώς αυξανόμενη εντρυφή, θα έρθει και η τελική κορύφωση στο κατάλληλο σημείο. Παρόλα αυτά, τα μεμονωμένα αυτά συστατικά τα οποία συναντούμε και στο The Occupant (μετ. ο μέτοικος) κυρίως ως προκαταρκτικά, δεν πυροδοτούν την κύρια πράξη της ταινίας με την ανάλογη ένταση.
Στο σενάριο της ταινίας, ένας αποτυχημένος διαφημιστής, γνωστός για μια διαφήμισή των παγωτών MAX Algida την δεκαετία του 90, προσπαθεί να βρει δουλειά σε γραφείο και αρνείται όλα τα μεροκάματα για την οικοδομή και το μάζεμα ελιών. Παρόλα αυτά, στέλνει την γυναίκα του καθαρίστρια στο Ζάρα και οδηγώντας το ολο καίνουργιο BMW του δείχνει να την περνάει φίνα. Τα πράγματα όμως αρχίζουν να στραβώνουν για εκείνον όταν αναγκάζεται να μετακομίσει για να περάσει την περίοδο του lockdown σε ένα φτωχικό δυάρι. Τώρα, θέλει να επιστρέψει στο παλιό του σπιτικό και για να το καταφέρει αυτό πρέπει να διώξει τους νέους ενοίκους, πείθοντας τους πως στην ντουλάπα τους ζει το φάντασμα μιας κρεμασμένης.
Σε γενικές γραμμές το φιλμ ξεκινάει φιλόδοξα ή τουλάχιστον δείχνει πως κάτι αργοψήνει, όμως καθώς η ώρα περνά το σενάριο αρχίζει να ακροβατεί, ενώ παρουσιάζοντας σκηνές στις οποίες ο φρενοβλαβής πρώην ένοικος κρύβεται κάτω από το γραφείο και πίσω από το τραπέζι η πλοκή χάνει κάθε σώμα και το φιλμ κάθε ευκαιρία να το εκλάβεις σοβαρά, θυμίζοντας σαπουνόπερα τύπου Μαρίας Χουακίνας (την γνωστή για τα Ισπανικά της τραγούδια ηθοποιό, Thalia).
Ακόμη και η αξιολόγηση του 6.4 που έχει η ταινία στο imdb θεωρώ πως είναι υπερβολικά υψηλή και ένας από τους λόγους που εικάζω πως αυτό συμβαίνει, είναι γιατί σε αρκετές κοπέλες αρέσουν τα ισπανικά με συμμετέχοντα τον παρακάτω γόη:
Τελικά, το The Occupant (μετ. ο σιτιστής) είναι μια ταινία η οποία θα σας αφήσει ελάχιστα πράγματα να θυμάστε ενώ εκείνα που ίσως μπορούν να σας κρατήσουν το ενδιαφέρον για να το δείτε ολόκληρο είναι η αδιευκρίνιστη φιλοδοξία πως κάτι ετοιμάζεται και πως ένας όμορφος ισπανός με το όνομα Χόρχε τριγυρνάει στις σκηνές.
Βαθμολογία: 5/10
Κριτική: Χόρχε Μουσταθί.
The post The Occupant – Ο ένοικος appeared first on Inspired by Words.
]]>The post Δυο Πάπες – Two Popes appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Το “Δύο Πάπες” μας αφηγείται την ιστορία δύο ανθρώπων με εκ διαμέτρου αντίθετους βίους άλλα έναν κοινό παρανομαστή: Την αγάπη τους για τον Θεό. Μια ταινία τόσο βαρετή όσο ακούγεται, που οι ερμηνείες των ηθοποιών της και η περιέργεια μας για το πως αράζει την πετσα του ο Πάπας όλη μέρα στο Βατικανό, μπορεί να την κάνει όσο ενδιαφέρουσα χρειάζεται για να μην κλείσουμε την τηλεόραση. Έτσι κι αλλιώς, δεν έχουμε ξαναδεί ταινία με Πάπες. Και να δούμε μια είναι ένα από τα 50 πράγματα που οπωσδήποτε κάποιος πρέπει να κάνει πριν πεθάνει, σύμφωνα με ένα άρθρο του Βενέδικτου στην Lifo.
Στο σενάριο της ταινίας, δύο καρδινάλιοι που βάζουν υποψήφιοι για τον τίτλο του Πάπα, έχουν μεγάλη κόντρα. Μια ιστορία που ξεκινά από τα παιδικά τους χρόνια και την εποχή που πήγαιναν μαζί στο καταχτητικό. Ο Βενέδικτος δεξής ψάλτης στον Καθεδρικό της Φιλοθέης, ο Μπεργκόλιο αριστερός στο εκκλησάκι του Αγίου Σπυρίδωνα στο Αιγάλεω. Ο πρώτος φαν του κρίκετ, ο δεύτερος Ολυμπιακός. Ο ένας 137 χρονών, καμπούρης, κουτσός, τυφλός, στη δύση της ζωής του, ο άλλος μόλις 114, κοτσονάτος με ρηξικέλευθες για την εποχή ιδέες. Είναι όμως έτοιμος ο κόσμος να υποδεχτεί την νέα εποχή του Παπισμού; Αυτό είναι κάτι που ο σκηνοθέτης φαίνεται πως θέλει να το μάθουμε μέσα από το ενδιαφέρον (;) κοντράστ των συζητήσεων τους.
Σε γενικές γραμμές η ταινία περιέχει πολλά λευκά ράσα και αγάλματα του Μικελάντζελο. Είναι σχετικά επιδερμική, καλογυρισμένη και σε κάποια σημεία ανιαρή. Ο Άντονι Χόπκινς και ο Τζόνοθαν Πιρς κάνουν ρεσιτάλ ερμηνείας και κρατούν το φιλμ στα επίπεδα μιας καλής ταινίας – για τον Χόπκινς είναι να χάνεις τα λόγια σου ορισμένες φορές για το τι καταπληκτικός ηθοποιός που είναι. Για το πόσο απολαυστικός είναι στους ρόλους του και πάντοτε ένα επίπεδο πάνω από αυτό που περιμένει κάποιος να δει από εκείνον. Δεν θα ενθάρρυνα κάποιον να δει το φιλμ, δεν θα τον απέτρεπα κιόλας, αλλά θα έλεγα πως επειδή δεν υπάρχει άλλη ανάλογη ταινία, αν ποτέ βρεθείτε στην κατάλληλη διάθεση παρακολουθήστε την και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Βαθμολογία: 7/10
The post Δυο Πάπες – Two Popes appeared first on Inspired by Words.
]]>The post Lion (in Zion like iron in Zion) appeared first on Inspired by Words.
]]>
0
0
Το Lion δεν είναι το κλασσικό hit του Bob Marley αλλά μια από τις ολοκαίνουργιες (2016) ταινίες της συλλογής του Netflix, την οποία μπορείτε κάλλιστα να παρακολουθήσετε με κάποιον/α που θέλετε να τον/την κάνετε να πλαντάξει στο κλάμα ώστε να γείρει στο πλευρό σας (και μετά να φασοθείτε).
Στο σενάριο της ταινίας, ένα μικρό, φτωχό, καλό, μυξιάρικο Ινδάκι που κλέβει κάρβουνα για να τα ανταλάξει με Corn – Flakes, αποκοιμιέται στο τρένο και ξυπνά 20 χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του. Πανικοβλημένος και μόνος σε ένα άδειο βαγόνι – που όλοι έχουν εγκαταλείψει επειδή τους ενοχλούσε το ροχαλητό του – ο Ινδός Βασιλάκης Καίλας τσιμπά πρόστιμο από τον ελεγκτή και τελικά απομένει να τριγυρνά απελπισμένος στους δρόμους μια άγνωστης πόλης, στην οποία γίνεται λούστρος για να βγάλει το ψωμί του. Αφού ξεγλιστρά από επίδοξους παιδεραστές και έμπορους οργάνων, ευτυχώς δεν καταφέρνει να βρει τον δρόμο της επιστροφής και ένα ζάπλουτο, στοργικό Αυστραλιανό ζευγάρι με πολλά παπούτσια τον υιοθετεί. Παρόλα αυτά, ενώ όλα δείχνουν να του πάνε τώρα δεξιά, τον χτυπάει κεραυνός, μετεωρίτης και ένα πιάνο του πέφτει στο κεφάλι. Ο έφηβος Σαρού όμως, που έχει μάθει στα δύσκολα, ανακάμπτει γρήγορα από τις νέες αντιξοότητες που του παρουσιάζονται, προτού ανακαλύψει πως η εφορία έχει δεσμεύσει τις καταθέσεις του, ο γείτονας του έχει σκάσει το λάστιχο, μια μύγα έχει μπει στην κουζίνα του και η μητέρα του ανακάλυψε τις τσόντες που έκρυβε κάτω από το κρεβάτι του.
Τι θα κάνει τώρα ο έφηβος και ώριμος Ινδός μας; Θα καταφέρει να ανακαλύψει την πραγματική του μητέρα ώστε να εξηγήσει στην ανάδοχη πως στα μέρη που μεγάλωσε δεν υπήρχαν καθόλου παιχνίδια και όλα τα παιδάκια αναγκάζονταν να παίζουν μοναχά με τα παπαγαλάκια τους;
Δράση – μυστήριο – αγωνία.
Το Lion είναι μια καλή, διαφορετική, ταινία που παρουσιάζει ευθέατα μια σπαρακτική, αληθινή ιστορία. Αν και σε ορισμένα σημεία πλατειάζει, αξίζει τον χρόνο της για αρκετούς διαφορετικούς λόγους. Ένας από τους οποίους είναι να κάνετε το φλερτ σας να κουρνιάσει επιτέλους στην αγκαλιά σας.
Δείτε την (με χαρτομάντιλα).
Βαθμολογία: 7/10
The post Lion (in Zion like iron in Zion) appeared first on Inspired by Words.
]]>