Read Time:3 Minute, 32 Second
Ξεκουράσου καλά, θυμωμένη ιδιοφυΐα Peter Green. Θα λήψεις απ’ όλους όσους αγάπησαν την μουσική σου.
Ίσως δεν αποτελεί θέσφατο, είναι όμως μια επαληθευμένη πραγματικότητα: διαταραχή και δημιουργηκότητα είναι δύό αδέλφια που περπατούν στην δύση πιασμένα από το χέρι. Κάπως έτσι, το 1977 ο μουσικός, κιθαρίστας και ιδρυτής των Fleetwood Mac, Peter Green συλλαμβάνεται με την αιτία της απειλής κατά του μανατζέρ του με δίκαννο έξω από το γραφείο του φορώντας ροζ μπουρνούζι. Ήδη από το 1970 και πριν καλά προλάβει να κλείσει τα 30 του χρόνια, ο Green έχει διαγνωστεί με σχιζοφρένεια, έχει νοσηλευτεί σε ψυχιατρείο και περάσει από κάμποσες δοκιμαστικές θεραπείες, ανάμεσά τους και η απαρχαιωμένη ακόμα και για την εποχή ηλεκτροσπασμοθεραπεία. Κι όμως, η τραγική και ληθαργική του κατάσταση εκείνης της περιόδου θα χαρίσει στην μουσική ορισμένα από τα πιο ιδιαίτερα τραγούδια παράδοξης στιχουργίας και μουσικής τεχνοτροπίας, όπως το Green Manalishi (εναλλακτική εκτέλεση Judas Priest), το Albatros, το Man of the world αλλά και το Black Magic Woman.
Ο Peter Green, που όπως στο μεταγενέστερο βίντεοκλιπ του τραγουδιού αλλά και της παραπάνω φωτογραφίας φιγουράρει μέσα από τα υποφωτισμένα φιλμ της εποχής να απολαμβάνει το μεγαλείο του εσωτερικού του πανδεμόνιου στον μόνο χώρο που του ήταν ποτέ οικείος, την σκηνή, θεωρούνταν ένας από τους καλύτερους κιθαρίστες των αρχών της δεκαετίας του ’60. Τόσο που όταν ο Έρικ Κλάπτον θα εγκατέλειπε το 1962 τους Blues Brakers, τα εναπομείναντα μέλη του συγκροτήματος θα τον αντικαταστούσαν με τον Green ως τον καλύτερο εκείνης της φουρνιάς.
Παρόλα αυτά, ο Green δεν ήταν ακόμα ένας κιθαρίστας που ακολούθησε την μόδα με σκοπό να εντυπωσιάσει με ταχύτατες φανφάρες τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς και τις γκρούπις των συναυλιών. Στο ζενίθ του υπήρξε ο αυθεντικός καλλιτέχνης και ο μπλουζίστας με τα αχτένιστα μαλλιά, το κουρασμένο πρόσωπο και την γοητεία των ματιών που έχουν οι άντρες με τη χαμένη ψυχή. Ο Green χρησιμοποιούσε στην κιθάρα του όλα όσα τον έκαναν να ανατριχιάζει όταν θα τα άκουγε μετά: Το απλό bending και το γλυκό vibrato μαζί με μινόρε σόλο ναρκωτικής μελανχωλίας, η οποία μεγένθυνε τα πρώτα κρούσματα της ψυχικής αστάθειας που αργά και σταθερά ξεκίνησε να κάνει την εμφάνισή της.
To Black Magic Woman, το οποίο γράφτηκε το 1968, βασίστηκε στο τραγούδι “I love another woman” από το άλμπουμ των Fleetwood Mac που είχε κυκλοφορήσει λίγο νωρίτερα τον ίδιο χρόνο. Από τους φίλους της ροκ μετέπειτα θεωρήθηκε κάτι σαν πρώιμος ή ακατέργαστος ήχος του συγκροτήματος. Σήμερα, για αρκετούς μουσικόφιλους, ακόμα και στην εποχή του youtube, το Black Magic Woman παραμένει μιας από τις δημοφιλέστερες συνθέσεις του Carlos Santana. Η κρυστάλλινη και λεία εκδοχή του το παρέσυρε στην κορυφή των Chart και το μετέτρεψε σε παγκόσμια και διαχρονική επιτυχία. Όμως αν κάτι ξεχωρίζει την πρωτότυπη, είναι τόσο το εύρος των συναισθημάτων που χαρακτίριζαν τον ίδιο τον δημιουργό όσο και η γοητεία του χαρακτήρα που συναντάμε στις πρώιμες καλλιτεχνικές δημιουργίες.
Το Black magic woman του Green είναι γνήσιο σαν και τον ίδιο. Γράφτηκε με ναρκωτικά και ακούγεται καλύτερα με τέτοια. Ο ήχος είναι πλεγμένος φουρκέτα, προβληματικός, με νότες που σκάνε με υπερβολικά πατήματα της πένας σαν να κρύβουν πίσω τους έναν τεράστιο καημό. Ακόμη και στίχος “I got a black magic woman” δεν είναι ο ίδιος όταν ακούγεται από τα χείλη ενός μελαμψού μεξικανού βιρτουόζου όπως ο Santana, που θα μπορούσε να έχει γνωρίσει μια τέτοια στην απέναντι μεριά του δρόμου του. Η μαγική, κοπέλα που “μετατρέπει την ψυχή” του Peter Green “σε πέτρα” και του “κανει μαγικά” είναι ένα μείγμα από κάποιον φοβισμένο έρωτα που κρατά την ψυχή του ζωντανή και μύχιων αισθημάτων μετουσιωμένων σε μια σκοτεινή γυναικία παρουσία που ξαμολάει πάνω του μάγια όπως αυτά στα παραμύθια. Από εκείνα που δεν κατάφεραν τελικά να τον λυτρώσουν, που τον βασάνισαν προσωπικά και που σε όλους τους υπόλοιπους χάρισαν υπερβατικά μινόρε και πιθανόν τους πιο κρυπτικούς στοίχους της ροκ. Φεύγοντας σήμερα από την ζωή ο Peter Green μας αποχαιρετά με εκείνα και μας αφήνει για πάντα με το μυστήριο του Green Manalishi και του σχιζοφρενικού του ονείρου για το οποίο τελικά δεν μίλησε ποτέ. Όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %
0
0
Average Rating