Η πλατφόρμα - the Platform

Read Time:2 Minute, 21 Second

Η “Πλατφόρμα” είναι μια καινούργια ταινία στην πλατφόρμα του Netflix – που μαζί με τους γιατρούς αυτές τις ημέρες σώζει ζωές – , η οποία έχει τα πάνω της και τα κάτω της και μέσω μιας πλατφόρμας αφήγησης που βασίζεται σε μια πλατφόρμα φαγητού, κάνοντας αρκετές ταξικές μεταφορές, κλείνει το μάτι στον σύγχρονο πολιτισμό και τον καπιταλισμό άλλα επίσης στον αλτρουισμό, τον ρατσισμό, το μισογυνισμό, φασισμό, σουρεαλισμό, μονοθεϊσμό, πλουραλισμό, ρεβιζιονισμό, ιμπερεαλισμό, βουδισμό, ανθρωπισμό, ατομικισμό, μαρξισμό – λενινισμό και τον κανιβαλισμό.
Απολαύστε την – χωρίς φαγητό.

Στο σενάριο της ταινίας, σε μια πολυδαπεδική φυλακή που σε κάποιους ίσως θυμίσει γραφεία εταιρίας (συμβολισμός, συμβολισμός) ή κοινωνική πυραμίδα ή και σαδομαχιστικό πορνό της δεκαετίας του 90, ένα τραπέζι γεμάτο λιχουδιές κατεβαίνει αυτόματα σε όλα τα πατώματα. Το φαγητό που έχει τοποθετηθεί εκεί, θεωρητικά, φθάνει για όλους. Σε πρακτικό όμως επίπεδο οι σιχαμεροί ένοικοι του ρετιρέ και των επάνω γραφείων κλάνουν και ρεύονται κατά την διάρκεια του δείπνου γιατί έχουν παράπονα από την απόδοση των θλιβερών προλετάριων των υπογείων. Όμως, μια φορά κάθε μήνα, οι ρόλοι αλλάζουν απροειδοποίητα και, εν πάση περίπτωση, κανείς δεν δίνει το καλό παράδειγμα μέχρι ότου ένας αράπης (συμβολισμός, συμβολισμός) με ΤΕΡΑΣΤΙΟ όραμα και ο φίλος του αποφασίζουν να μεταφέρουν άθικτο ένα κομμάτι πανακότας ως τον πάτο, για να περάσουν το μήνυμα της επανάστασης.

σσ. Με την ευκαιρία, καλό ταξίδι στον σπουδαίο αγωνιστή Μανώλη Γλέζο που έφυγε σήμερα απ’ την ζωή.

Σε γενικές γραμμές, γαμώ την πανακότα μου. Η ταινία είναι έξυπνη, πρωτότυπη και διακατέχεται από τον χαρακτηριστικό μαγικό ρεαλισμό του καλού ισπανικού σινεμά. Η χαρακτηριστική κλωστή που ενώνει τη μυθοπλασία με το γεγονός και είναι τόσο λεπτή, που απορροφάται από την μυσταγωγία της αφήγηση και έχει ξεχωρίσει τόσο έντονα την ισπανόφωνη βιβλιογραφία σε ανανεωτικό λογοτεχνικό κίνημα παγκοσμίως, εμφανίζεται κι εδώ ως το απολαυστικότερο στοιχείο της ταινίας.

Από εκεί και πέρα, οι απλοί πυλώνες του φιλμ προσπαθούν εντέλει να παραδώσουν διαρκώς μηνύματα και εμφανίζουν συνεχώς συμβολισμούς επάνω σε συμβολισμούς, οπότε αν την δείτε με κάποιον φίλο σας μπορείτε να παίξετε το παιχνίδι, ποιος θα βρει τους περισσότερους συμβολισμούς. Φαντάζομαι πως ο περισσότερο παρατηρητικός κερδίζει, όμως, αν και ειδικά σε περίοδο καραντίνας το φιλμ βλέπεται νεράκι, εμένα κάπου με έχασε.

Τέλος, η λεπτή πινελιά του μεταφυσικού στο φινάλε (που για εμένα προσωπικά δεν πατάει δυνατά, εφόσον το σουρεαλιστικό στοιχείο πρέπει να αλλάζει μονάχα ένα συγκεκριμένο υλικό της πραγματικότητας ώστε να την αναδεικνύει) έχει διάφορες μεταφράσεις και εσκεμμένη ασάφεια, που πάντοτε ομορφαίνει αυτές τις ιστορίες και δεν προσφέρεται για χώνευση αλλά για πικάντικη γεύση.
Του τέστιν, τα ανοικτά ενδεχόμενα είναι για να προσαρμόζονται εκείνα σε εμάς και όχι εμείς σε εκείνα.

~~Βαθμολογία 7/10~~
~~Βαθμολογια 6/10~~
Βαθμολογία 7/10

σσ. Αν, παρόλα αυτά, είδατε την ταινία και θέλετε οπωσδήποτε να μάθετε τι σημαίνει το φινάλε και τι ακριβώς συνέβη με το κοριτσάκι – για αποφυγή δημόσιων σπόιλερ – πατήστε στην παρακάτω εικόνα: