Read Time:2 Minute, 40 Second
Τον Δεκέμβριο του 1976, μέσα σε ένα αεροπλάνο που πραγματοποιεί την πτήση Τζαμάικα – Μαιάμι, φυγαδευμένος και αυτό εξορισμένος από την ίδια του την χώρα ο τραγουδιστής, μουσικός και πολιτικός ακτιβιστής Robert Nesta Marley ξεκινά να γράφει τους στίχους ενός τραγουδιού που μιλά για την βιβλική ιστορία του Μωυσή και του λαού του Ισραήλ σε αντιπαραβολή με την αναζήτηση των Ρασταφάρι για την δική τους γη της Επαγγελίας. Ο στιχουργός έχει ήδη αποφασίσει να δώσει το όνομα του τραγουδιού σε ολόκληρο τον δίσκο ο οποίος, λίγους μήνες αργότερα, θα χαρακτηριστεί ο καλύτερος του αιώνα και όπως και το ομώνυμο κομμάτι, Exodus, θα γίνει παγκόσμια και διαχρονική επιτυχία.
Την δεκαετία του ’70 η πολιτική κατάσταση στην Τζαμάικα ήταν τόσο τεταμένη, που τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα πλαίσιόνονταν από ένοπλους μισθοφορικούς στρατούς οι οποίοι μετέφεραν την βία στους δρόμους, μετατρέποντας την χώρα σε ένα ατέλειωτο σφαγείο με τον μεγαλύτερο αριθμό δολοφονιών παγκοσμίως. Η καταπίεση της αποικιοκρατικής εξουσίας στο νησί το είχε ήδη οδηγήσει σε έναν χρόνιο ανταρτοπόλεμο και παράλληλα είχε προλειάνει το έδαφος για την έλευση του ειρηνικού, πολιτιστικού, φιλοσοφικού και θεολογικού κινήματος του Ρασταφαρισμού. Σύμφωνα με αυτό, οι Ρασταφαριανοί αποκυρήταν την Τζαμάικα ως πατρίδα, θεωρώντας την γη της αιχμαλωσίας αντίστοιχη της Βαβυλώνας και ζούσαν με την επιθυμία της επιστροφής στην πρότερη πατρίδα τους, την Ζάιον της Αφρικής (We know where we’re from – We’re leaving Babylon – We’re going to our father land – στίχοι από το Exodus).
Τον Δεκέμβριο του 1976, λίγο πριν τις εκλογές, με την κατάσταση πιο έκρυθμη από ποτέ, ο Marley αποφασίζει να οργανώσει μια ειρηνική συναυλία με σκοπό να δημιουργήσει έστω για λίγο έναν ουδέτερο τόπο ειρήνης και μουσικής για τους κατοίκους του νησιού. Παρόλα αυτά, και υπό τις συνθήκες ακραίας πολιτικής πόλωσης και φανατισμού, οι προθέσεις του παρερμηνεύονται και είτε το κόμμα των αριστερών, θεωρώντας πως με την ουδετερότητα του υπονόμευε την ελευθερία της Τζαμάικα είτε το κόμμα της δεξιάς, ως προβοκάτσια στους πολιτικούς του αντιπάλου, στέλνει 8 ένοπλους άντρες στο σπίτι του οι οποίοι ανοίγοντας πυρ κατά βούληση καταφέρνουν να τραυματίσουν πολλούς εξ όσων βρίσκονταν εκείνο το βράδυ στο μέρος, με τον ίδιο τον Marley να γλυτώνει από καθαρή τύχη, αφού οι 7 σφαίρες οι οποίες προορίζονταν για τον ίδιο καρφώνονται στην πλάτη ενός εκ των επισκεπτών που στέκονταν εμπρός του.
Δύο ημέρες αργότερα ο Marley αποφασίζει να δώσει την προγραμματισμένη συναυλία ύστερα από αρκετή σκέψη και υπό τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης για την προστασία της σωματικής του ακεραιότητας. Το ακριβώς επόμενο πρωινό, στις 6 Δεκεμβρίου 1976, παίρνει απόφαση να εγκαταλείψει την χώρα οριστικά και στο αεροπλάνο που τον οδηγεί προς την Αμερική με απώτερο προορισμό το Λονδίνο, υπό την σκέψη των γεγονότων των προηγούμενων ημερών, της γενικότερης απογοήτευσής του για την κατάσταση της χώρας και τις βαθύτερες ρασταφαριανές πεποιθήσεις του, θα γράψει τους στίχους του δημοφιλέστερου τραγουδιού ενός εκ των πιο εμβληματικών δίσκων που κυκλοφόρησαν ποτέ, του Exodus.
Το τραγούδι θα μιλά για την προκείμενη έξοδο τόσο του ίδιου όσο και όλων των Τζαμαικανών από την Βαβυλώνα της ίδιας του της πατρίδας και όπως και στην ιστορία του Μωυσή και του λαού του Ισραήλ, την αναζήτηση της γης της επαγγελίας που τόσο ανάγκη είχε να ανακαλύψει ο λαός της χώρας της Τζαμάικα.
Happy
0 %
Sad
0 %
Excited
0 %
Sleepy
0 %
Angry
0 %
Surprise
0 %
0
0
Average Rating