The nightmare alley

Read Time:1 Minute, 43 Second

Ένα τα μεγαλύτερα προβλήματα του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο είναι πως δεν θα επαναλάβει ποτέ ένα έργο αντίστοιχα αξιόλογο με τον Λαβύρνιθο του Πάνα. Αλλά είναι γενικότερα βέβαιο πως λίγοι άνθρωποι στην ιστορία του κινηματογράφου θα γράψουν και θα σκηνοθετήσουν ένα τέτοιου είδους μεγαλειώδες αριστούργημα. Οπότε, ας χαμηλώσουμε λίγο τα στάνταρ μας κάθε φορά που ακούμε το ονομά του και ας απολαύσουμε τις όμορφες ταινίες που μας προσφέρει χρόνια τώρα, όλες τους τόσο πρωτότυπες και μαεστρικά διεκπαιρεωμένες.

To “The nightmare Alley” είναι ένα παραδοσιακό φιλμ νουάρ ενός σκηνοθέτη που πάντα αναζητεί την ομορφιά στο γκροτέσκο. Μια ταινία για λίγους και ακόμα λιγότερους Έλληνες, μη εξοικειωμένους με το είδος. Ένα έργο με ιστορία που ξεδιπλώνει, με κορυφαίους πρωταγωνιστές, υπέροχη φωτογραφία, σαγηνευτική ατμόσφαιρα, γοητευτικό φωτισμό και τον Μπράντλευ Κούπερ σε μπότοξ.

Στο σενάριο της ταινίας, ένας παράξενος ταξιδιώτης κατεβαίνει στον σταθμό (πόσο γαμάτος τρόπος να αρχίσεις μια νουάρ ταινία;) που έχουν στήσει τρελό πανηγυράκι κάτι φρικιά του τσίρκου. Μην έχοντας άλλη δουλειά να κάνει τα τακιμιάζει με μια ταξιθεάτρια κι εκείνη του σφυρίζει πως υπάρχει δουλειά για εκείνον στη λάτζα. Ο φτωχός πρωταγωνιστής μας και το καπέλο του πλένουν πιάτα νυχθημερόν ώσπου ένας κυνηγός τσίρκου παρατηρεί το παραμορφωμένο από τα μπότοξ πρόσωπό του και του προτείνει μια θέση στην παράσταση Hollywood freaks.
Στην δεύτερη πράξη του έργου… λοιπόν, αυτό θα ήταν μεγάλο σπόιλερ για ένα τέτοιο φιλμ, οπότε αρκεστείτε προς το παρόν πως η ταινία χωρίζεται σε δύο ημι-αυτούσιες πράξεις.

Εν κατακλείδι, το “Nightmare alley” είναι βασισμένο σε μια παλιότερη, κλασσική ταινία του χόλιγουντ του 1947. Στα τεχνικά της χαρακτηριστικά συνολικά αγγίζει μια επιτηδευμένη αρτιότητα που όμως δεν ενοχλεί. Σε όλα τα άλλα θέματα, ο Μπράντλευ Κούπερ με τα μπότοξ του είναι αφοσιωμένος, η ταινία σπάνια, ιδιαίτερη, απολαυστικότατη και παρά τα όποια μειονεκτήματα η αγάπη με την οποία προσεγγίζει τα έργα του ο Ντελ Τόρο αγαλλιάζει τον θεατή. Προσωπικά, θα μπορούσα να απολαμβάνω μια τέτοια ταινία κάθε δεύτερο βράδυ. Από εμένα είναι ΝΑΙ.

σ.σ Δείτε την χωρίς να δείτε το τρέιλερ.

βαθμολογία: 8/10