Read Time:2 Minute, 30 Second

Το όχι και τόσο μακρινό 1998, αγόραζα το πρώτο μου κανονικό στερεοφωνικό συγκρότημα. Με καλά ηχεία, με ξεχωριστό γούφερ, με πολύχρωμα φωτάκια, με όλα. Και πρώτο τραγούδι που έπαιξε ποτέ στο πρώτο μου ηχοσύστημα ήταν το Prowler των Iron Maiden από τον δίσκο, Iron Maiden. Από αυτή την στιγμή και την απίθανη ευεξία για τα αυτιά μου έως να τελειώσω το λύκειο άκουσα πολλά, τόσο CD όσο και λόγια από γονείς ή μεγαλύτέρους. Το ίδιο φυσικά και οι φίλοι μου. Πως το metal είναι σατανισμός, πως είναι ακραίο είδος μουσικής και άλλα τέτοια. Τι αποδείχτηκε τελικά μέσα σε αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν ως σήμερα; Πως αυτές οι απόψεις ήταν γραφικές, πως οι Maiden δεν είναι πλέον μεταλάδες αλλά επιχειρηματίες και Dickinson χειρότερος από τους γονείς μας την δεκαετία του ’90. Παρεμπιπτόντως, να τι κρατούσε ο Dickinson (εκτός απ’ το πουλί του) στο οπισθόφυλλο του number of the beast, τον δίσκο για τον οποίο έλεγαν οι καθηγητές μας και η Λουκά πως είναι σατανιστικός.

Και παρεμπιπτόντως να η φωτογραφία την οποία επέλεξαν να βάλουν στα social media οι Maiden για να “ευχαριστήσουν” την Αθήνα.

μας τρολαρουν κανονικα

Το φετινό καλοκαίρι έχω πάει προς το παρόν στο line up των Judas Priest με τους Cradle of filth και τους Dead Daises, σε εκείνο των Manowar με τους Rotting Christ και σε Blind Guardian μαζί με Epica. Τι είδα μετά από δυο χρόνια αποχής από συναυλίες; Συγκροτήματα που ήθελαν να ευχαριστήσουν το κοινό τους, μουσικούς με μεστό χαραχτήρα, που χαίρονταν από την χαρά του κόσμου, που ήταν ταπεινοί, που προσπάθησαν να δώσουν χαρά στο κοινό.

Συγνώμη για τα πολλά κεφάλια, έκοψα όσα μπορούσα

Μοναδική παραφωνία του φετινού καλοκαιριού ο ένας, ο μ@λ@κ@ς και κομπλεξικός, ο άνθρωπος που έχει να πει τραγούδια από τους πρώτους 2 δίσκους του συγκροτήματος και το Alexander the Great στην Αθήνα 30 χρόνια.
Συγνώμη φίλε μου, αλλά αν εσύ αποκάλεσες τους Έλληνες Μο@νι@ επειδή άναψαν καπνογόνο σε μεταλ συναυλία, εγώ έχω να πω πως είσαι μεγάλος κομπλεξάρας και μακάρι να μην ξανάρθεις. Ο κόσμος πήγε στην συναυλία για να ακούσει heavy metal, τους συνθέτες του Killers και του Number of the Beast και όχι έναν κρυώκολο Άγγλο. Ακόμα και οι Epica σε πήραν στο ψηλό. ΆΝΤΕ ΓΕΙΑ.

Στο line up των epica με Blind Guardian & Sabbaton τώρα, εγώ, όπως και πολύς κόσμος, έφυγα μετά το τέλος της παράστασης των Guardian και μάλλον κρίμα, αλλά η αλήθεια είναι πως οι τελευταίοι έπαιξαν σαν headliners όπως και θα έπρεπε να ήταν. Εξαιρετικό πρόγραμμα με πάρα πολύ καλά κομμάτια χωρίς κοιλιά, χειροκρότησαν τον κόσμο και σίγουρα κέρδισαν τις εντυπώσεις. Γενικότερα τα line up φέτος δεν είναι ισορροπημένα και το κριτήριο είναι καθαρά εμπορικό. Ας έχει όμως…

PS. Το φωτογραφικό υλικό του παρόν άρθρου εκτός από την φώτο ν2 είναι από την προσωπική μου συλλογή και για την αναδημοσίευσή του απαιτείτε να ακούσετε τον τελευταίο δίσκο των Iron Maiden 2 φορές.

Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %

Average Rating

5 Star
0%
4 Star
0%
3 Star
0%
2 Star
0%
1 Star
0%

Αφήστε μια απάντηση

Previous post Honest Review – Judas Priest, Release festival
Next post the tragedy of macbeth – η τραγωδία του Μάκβεθ
Close