Το φαράγγι των Κενταύρων - Φολόη, Αντρώνι Ηλείας

Read Time:3 Minute, 5 Second

Το φαράγγι των Κενταύρων στη Φολόη είναι ακόμη ένα καταπληκτικό μέρος για ανώμαλους σαν κι εμένα που με χαρά, ας πούμε, θα περπατήσουν κάμποσα χιλιόμετρα μέσα σε κατσάβραχα υπό τον μεσημεριανό Ελληνικό ήλιο προκειμένου να δουν ένα αξιοθέατο καταπληκτικής ωραιότητάς, μετά θα σηκωθούν να φύγουν για να φάνε σουβλάκια στη πιο κοντινή ταβέρνα και όταν θα γεράσουν θα πρήζουν με τις αδιάφορες γνώσεις τους τα νέα παιδιά.

Μυθολογία του μέρους

Στο φαράγγι της Φολόης άραζε την πέτσα του χιλιάδες χρόνια πριν o Κένταυρος Φόλος, γιος του Σιληνού (Έλληνα πρωταγωνιστή ερωτικών ταινιών τη δεκαετία του 70) και της νύμφης Σελήνης, ενός εκ’ των δύο, μαζί με τον Χείρωνα, αγαθοβιόληδων Κενταύρων. Ο Φόλος ήταν παλιός συμφάνταρος με τον Ηρακλή και όταν ο δεύτερος τον επισκέφτηκε μετά από κάποιο άθλο του τού ζήτησε κρασί για να θυμηθεί σε ποιο άθλο βρισκόταν γιατί όλο έχανε τον αριθμό. Έτσι ο αγαθοβιόλης Φόλος άνοιξε ένα καλό πιθάρι με κρασί που το φύλαγε για να γαμήσει το οποίο του το είχε δώσει ο ίδιος ο Διόνυσος. Όμως, οι άλλοι Κένταυροι της περιοχής το πήραν μυρωδιά και πήγαν να το πάρουν. Οπως καταλαβαίνεται βέβαια ο Ηρακλής δεν τα σήκωνε κάτι τέτοια και τους πήρε στο κυνήγι μαζί με τον Φόλο και τον Χείρωνα αλλά όντας κουρασμένος από τους τόσους άθλους πέτυχε με ένα βέλος καταλάθος τον τελευταίο στο μάτι και τον άφησε στον τόπο. Τότε, ο σπουδαίος Ηρακλής λέγετε πως είπε, ρε δε πάτε στο διάολο και εσείς και το κρασί σας, και σηκώθηκε κι έφυγε από ΄κει, αφήνοντας τον Φόλο να θάψει το άψυχο σώμα του φύλου του. Δυστυχώς όμως, ο Φόλος, βγάζοντας το δηλητηριασμένο βέλος από το σώμα του Χείρωνα τρυπήθηκε κι εκείνος και κάπως έτσι ξεκληρίστηκε όλο το σόι των καλών κενταύρων της περιοχής. Μάλιστα, ο μύθος λέει πως λόγω του άδικου θανάτου τού, ο Θεός Διόνυσος τον λυπήθηκε και έστειλε την ψυχή του στο σώμα των σαλαμανδρών της περιοχής.

Για τον Φόλον επίσης είπαν:
Φόλον Φόλον, πως τον Θες τον Σώλον;
και ο Φόλον απάντησε:

Η περιοχή

Η διαδρομή μας ξεκινάει από το χωριό Αντρώνι της Ηλείας. Ένα ακόμη όμορφο γραφικό χωριό στο οποίο αν παρκάρει κάποιος άγνωστος κοζάρουν το αμάξι του. Το ταξίδι ως εκεί μπορεί να χαρακτηριστεί όμορφο και γραφικό, όσο και γραφική αν ακούγεται η συγκεκριμένη πρόταση.

Το μονοπάτι

Το μονοπάτι μας ξεκινάει όπως όλα τα όμορφα μονοπάτια της Ελληνικής υπαίθρου, δηλαδή δίπλα από ένα πετρόχτιστο σπίτι με πολλά αφηνιασμένα τσοπανόσκυλα που μόνο μια μάντρα μισού μέτρου και ένας ιδεατός φραγμός τα κρατάει από το να ξεσκίσουν το κορμί σας. Παρόλα αυτά σύμφωνα και με τους κάτοικους της περιοχής, μην ανησυχείτε, δε δαγκώνουν.
Το πρώτο του τμήμα είναι κατηφορικό, με όμορφη θέα και σύντομα συναντάς και το ποτάμι. Από εκεί ξεκινούν τα δύσκολα αλλά μόλις βρεθεί στο φαράγγι των Κενταύρων ξεχνάς τα πάντα και νιώθεις αυτόματα σοφότερος και μικρός μπροστά στη φύση και την ιστορία αυτού του τόπου.

Εν κατακλείδι, η συνολική εμπειρία, ειδικά εάν σε αυτή προστεθεί η γουρουνοπούλα που μπορεί κάποιος να φάει στο μαγαζί Κουμπούρις στο Λεβίδι, θετική. Το μονοπάτι είναι ακόμη και στα ποιο ακάλυπτα σημεία του σχετικά σκιερό και έχει όμορφες σκηνές για προσωπικές φωτογραφίες, όπως:

Εγώ κάτω από μικρό καταράχτη δείχνοντας πολύ γοητευτικός. Μια φωτογραφία που μπορούν να βγάλουν όλοι όσοι επισκεφτούν το μέρος, χωρίς να μπορώ να εγγυηθώ πως θα βγουν και τόσο όμορφοι.

Συνολικά, αν κάποιος δεν έχει πρόβλημα να βραχεί και του αρέσει να περπατά δίπλα ή μέσα από το νερό και να ανακαλύπτει την ποικιλομορφία του εδάφος που το ποτάμι φέρνει στη φύση, θα ευχαριστηθεί την κάθε στιγμή.

Μπορείς να μάθεις περισσότερα για τις φωτογραφικές μου υπηρεσίες εδώ
Να με ακολουθήσεις στο Instagram εδώ
Ή να μου στείλεις το οποιοδήποτε μήνυμα σου στο [email protected]