Honest review: Athens Street Food Festival

Read Time:2 Minute, 39 Second

Στην παράπλευρη ιστορία της ημέρας, αξίζει να σημειωθεί πως περιμένοντας το ραντεβού μου, την δίμετρη εκκριτική ξανθιά από τη Μολδαβία, να έρθει να με πάρει με το πανάκριβο αυτοκίνητο της, μπήκα μετά από πολλά χρόνια στα τζάμπο. Χωρίς φυσικά να ξέρω πως για να καταφέρεις να βγεις από τα τζάμπο, την δημόσια μασονική στοά του καπιταλισμού με ράφια και πάγκους που σχηματίζουν αποκριφιστικούς συμβολισμούς, πρέπει τουλάχιστον να έχεις μέση προς καλή φυσική κατάσταση και καινούργια αθλητικά παπούτσια με μαλακή σόλα.

Στα του Athens Street Food festival τώρα, η γνώμη μου είναι πως πρόκειται για μια καλο στιλιζαρισμένη αρπαχτή για ματάκιδες και φοιτητές και δεν υπάρχουν πραγματικά πολλά πράγματα να γράψεις για το γεγονός.

Αρχικά είχα σκεφτεί πως θα ήταν μια καλή ευκαιρία για φωτογραφίες σε εναν ενδιαφέρον χώρο, που μπορείς να βρεις καλό φαγητό και να μιλήσεις. Στην πραγματικότητα αυτό ήταν κιόλας, απλά στην πιο λυτή του εκδοχή.

Γκάζι. Πως περιμένει ο δήμαρχος της Αθήνας να καθαρίσει η ατμόσφαιρα με φουγάρα γκαζιού στο κέντρο της πόλης;

Για να μπεις στο μέρος υπάρχει είσοδος και οι τιμές δεν είναι ιδιαίτερα καλές. Είναι, οι κανονικές. Οπότε μην φανταστείς πως θα μπεις και θα κάνεις κανένα τζαμπατζιλίκι του στυλ θα σκάσεις στο φαί και θα βάλεις και σε ταπερς. Επίσης, λάβε υπόψιν πως δεν θα καταφέρεις να φας και τόσο πολύ γιατί τα περίπτερα δεν σερβίρουν ψάρια αλλά χάμπουργκερ. Ακόμα, αν είχες στο μυαλό σου πως θα κάνεις περατζάδα μυρίζοντας μέχρι να σου ανοίξει η όρεξη, να προσθέσω πως το μέρος δεν είναι τόσο μεγάλο όσο θα το περίμενες. Ψιλό στρούγκα είναι βασικά. Στον χώρο δεν πρέπει να έχουν καταφέρει να στουμπώσουν περισσότερα από 30 mainstream περίπτερα και γίνεται της πατητής, οπότε αν σκοπεύεις να παραγγείλεις για να φας και να κάτσεις με την παρέα σου να τα πεις, ξέχασε το. Σε χέβυ μέταλ κλάμπ δίπλα από το ηχείο μεγαλύτερες συζητήσεις μπορείς να κάνεις. Τέλος, μια παραγγελία δεν διαρκεί λιγότερο από 20 λεπτά. Όχι πως φταίνε οι καταστηματάρχες εδώ, αλλά αξίζει να υπογραμμιστεί. Στα καλά της βραδυάς είναι πως οι ψήστες ψήνουν ασταμάτητα αφού υπήρχε γκάζι για όλους.

Ωραίο εικαστικό αλλά δεν υπάρχουν κοκτέιλς. Μόνο μπύρες και αναψυκτικά που στα χρεώνει ένας τύπος με μαύρα γυαλιά χωρίς να σε κοιτάζει στα μάτια και στο τέλος φωνάζει δυνατά “ΕΠΟΜΕΝΟΣ”

Πέρα από τον κύριο χώρο στον οποίο άγνωστοι σε πατάνε και σου λένε “ουπς, συγνώμη”, υπάρχει και ένας σχετικά μεγάλος προαύλιος με μπυρες και ένα σκοτεινό μπαρ με παραπλανητική ταμπέλα “HAVANA”, στο οποίο την είχαν αράξει όσοι έκαναν μπανιστίρι στις κοπέλες με τα κοντά σορτσάκια και ορισμένοι ιδρωμένοι τουρίστες που στήριζαν καθισμένοι το πρόσωπο στις παλάμες τους. Δεν τον επισκέφτηκα καθόλου όμως γιατί υπήρχαν στημένα κάτι μεγάλα καραβόπανα και καλά για εικαστικούς λόγους, πίσω από τα οποία βίαζαν τους μεθυσμένους.

Η πρόταση μου: αν σου περισεύουν 3 ευρώ, μπες, κάνε μια βόλτα, πάρε κάτι να φας και βγες έξω να το ευχαριστηθείς σε ένα παγκάκι.

ΥΓ. Αν η κοπέλα από το μπουθ της Old Horborn που με κοίταζε και χαμογελούσε διαβάζει αυτό το άρθρο, να με κάνει follow στο instagram.

Μπορείς να μάθεις περισσότερα για τις φωτογραφικές μου υπηρεσίες εδώ
Να με ακολουθήσεις στο Instagram εδώ
Ή να μου στείλεις το οποιοδήποτε μήνυμα σου στο [email protected]