The Gentlemen – Οι Κύριοι

Ο Guy Ritchie επιτέλους επιστρέφει με ένα φιλμ στο είδος που ελάχιστοι μπορούν να σκηνοθετήσουν τόσο καλά όσο εκείνος: μια γκανστερική κωμωδία με μπρίο και μουσική, καλογραμμένο σενάριο, γρήγορες σκηνές, καλές ερμηνίες, αριστοτεχνική σκηνοθεσία, ωραία σακάκια, πιστολίδια και ευφυείς διαλόγους.

The Occupant – Ο ένοικος

To The Occupant (μετ. ο επισκέπτης) είναι μια νεοεισαχθείσα ταινία στο σύμπαν του Netflix, η οποία παρά την υποσχόμενη έναρξη έχει τελικά μοναδικό θετικό πρόσημο πως μας έρχεται από την Ισπανία. Γιατί, για κάποιο απροσδιόριστο λόγο, τελικά τα ισπανικά αρέσουν σε πάρα πολύ κόσμο, ο τι κι αν σημαίνει αυτό.

Η πλατφόρμα – the Platform

Η “Πλατφόρμα” είναι μια καινούργια ταινία στην πλατφόρμα του Netflix – που μαζί με τους γιατρούς αυτές τις ημέρες σώζει ζωές – , η οποία έχει τα πάνω της και τα κάτω της και μέσω μιας πλατφόρμας αφήγησης που βασίζεται σε μια πλατφόρμα φαγητού, κάνοντας αρκετές ταξικές μεταφορές, κλείνει το μάτι στον σύγχρονο πολιτισμό και τον καπιταλισμό άλλα επίσης στον αλτρουισμό, τον ρατσισμό, το μισογυνισμό, φασισμό, σουρεαλισμό, μονοθεϊσμό, πλουραλισμό, ρεβιζιονισμό, ιμπερεαλισμό, βουδισμό, ανθρωπισμό, ατομικισμό, μαρξισμό – λενινισμό και στον κανιβαλισμό.
Απολαύστε την – χωρίς φαγητό.

The Stand – Η καλύτερη ταινία/βιβλίο με κορωνοϊό

Νεβάδα 1985. Κόκκινος ήλιος και σκόνη παντού. Από ένα εργαστήριο στην μέση της ερήμου ο κορονοϊός δραπετεύει. Ο κόκκινος συναγερμός χτυπάει, αλλά λίγο πριν τα συστήματα ασφαλείας προλάβουν να σφραγίσουν τα πάντα, ένας σεκιουριτάς προλαβαίνει να μπει στο αμάξι του και να φύγει μακριά, με βάρκα το άγνωστο και τιμόνι την ελπίδα

1917 – Ταινία

Το 1917 είναι μια από τις πολυαναμενόμενες ταινίες φέτος, η οποία δυστυχώς άργησε έναν χρόνο λόγω του χρονοβόρου μοντάζ, κι έτσι μας παρουσιάζει ένα σχετικά ανιαρό γεγονός που συνέβη το 1917 και όχι την φοβερή ιστορία που ήταν αρχικά προγραμματισμένη να μας δείξει και η οποία έλαβε τόπο έναν χρόνο πριν. Όμως, αφού είναι τόσο καλογυρισμένη, ας έχει. Τι να το κάνουμε εξάλλου το καλό σενάριο εμπρός στα φοβερά οπτικά εφέ;

Δυο Πάπες – Two Popes

Το “Δύο Πάπες” μας αφηγείται την ιστορία δύο ανθρώπων με εκ διαμέτρου αντίθετους βίους άλλα έναν κοινό παρανομαστή: Την αγάπη τους για τον Θεό. Μια ταινία τόσο βαρετή όσο ακούγεται, που οι ερμηνείες των ηθοποιών της και η περιέργεια μας για το πως περνά την μέρα του ο Πάπας στο Βατικανό, μπορεί να την κάνει όσο ενδιαφέρουσα χρειάζεται για να μην κλείσουμε την τηλεόραση. Έτσι κι αλλιώς, δεν έχουμε ξαναδεί ταινία με Πάπες. Και να δούμε μια είναι ένα από τα 50 πράγματα που οπωσδήποτε κάποιος πρέπει να έχει κάνει πριν πεθάνει, σύμφωνα με το άρθρο του Βενέδικτου στην Lifo.

Το πιο ψυχρό παιχνίδι – The coldest game

Βαρσοβία 1962. Ο ψυχρός πόλεμος είναι στο αποκορύφωμά του. Η Ρωσία παράγει μόνον βότκα, Κουμουνισμό και πυρηνικά όπλα. Η Αμερική αγωνιά να σώσει την Κούβα και την ανθρωπότητα. Στην μέση όλων ένα παιχνίδι σκάκι. Κάθε κίνηση και κρυπτογραφημένο μήνυμα. Ρώσοι υπνωτιστές σαμποτάρουν την παρτίδα. Υποβρύχια περνούν κάτω απ΄τους νιπτήρες της Αμερικάνικης αποστολής. Ελικόπτερα απογειωνόνται. Πύραυλοι εκτοξεύονται. Αθώοι δολοφονούνται. Οι θεατές σκουπίζουν τον ιδρώτα τους σε πετσέτες με σφυροδρέπανα. Τι θα συμβεί Θεέ μου τελικά; Θα δει ο Αμερικάνος το ΜΑΤ σε τρεις κινήσεις ή θα καταστραφεί η υφήλιος;

Parasite

To Parasite, η ταινία θριαμβευτής (sic) των φετινών Oscar, είναι ένα αρκετά πρωτότυπο, Κορεάτικο, φιλμ του οποίου η βράβευση αποτελεί – τουλάχιστον για εμένα προσωπικά – άλλη μια απόδειξη πως το επίπεδο του κινηματογράφου βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλά στάνταρτς αυτή την στιγμή. Και, όπως άλλωστε και ένας κορεάτης κάποτε είπε: 난 섹스 안 해

Close