Inside - Movie Review - Inspired by Words

Read Time:1 Minute, 59 Second

To Inside είναι μια ακόμα ταινία με πολύ νόημα από Έλληνα σκηνοθέτη, η οποία αν και εφαπτομενική στις παθογένειες του Ελληνικού κινηματογράφου παραδόξως ξεφεύγει από αυτόν και έχει σενάριο, πλοκή και σασπένς ενώ παράλληλα δεν περιέχει σκηνές αυνανισμού, κώλους με σόβρακα πάλκο και ιπτάμενα πέοι που παίζουν ξιφομαχία χωρίς προφανή λόγο. Τι άλλο να ζητήσεις, δηλαδή; Ίσως λίγη περισσότερη ουσία, μάλλον, αλλά τελικά δεν κάνει κακό που και που να έχουμε την δυνατότητα να δούμε κάτι το διαφορετικό ή κάτι περισσότερο υποκειμενικό, βρε αδερφέ, ειδικά σε μια τριετία που τα κινηματογραφικά σενάρια μοιάζουν βγαλμένα από το ChatGPT.

Κριτική της ταινίας

Στο σενάριο της ταινίας, o William Dafoe είναι ένας ανεπρόκοπος καλλιτέχνης που ζει ακόμα με την μάνα του και τα έργα του παραμένουν στα αζήτητα, οπότε προσπαθώντας να βρει μια δουλειά σχετική με την τέχνη γίνεται διαρρήκτης διάσημων καλλιτεχνών. Όμως η πρώτη του μέρα στη δουλειά πηγαίνει χειρότερα απ’ οτι θα την περίμενε μιας και τα δάχτυλα του είναι συνηθισμένα να αγγίζουν πινέλα και γυναικεία εσώρουχα αλλά όχι λουκέτα ασφαλείας. Και, κάπως έτσι, κλειδώνεται μόνος του μέσα στο σπίτι που πήγε για να κλέψει αλλά τελικά την περνάει φίνα αφήνοντας το air condition όλη μέρα ανοιχτό, πίνοντας τις μπύρες που βρίσκει στο ψυγείο και κατουρώντας στην μπανιέρα. Και για να μην τα πολυλογούμε, τελικά κατασκευάζει με την ίδια του την βρώμα το κορυφαίο του Instalation, του οποίου η λεπτή γραμμή που χωρίζει την πραγματικότητα από την φαντασία είναι τόσο λεπτή και δυσδιάκριτη που μόλις ο ιδιοκτήτης επιστρέψει θα το πουλήσει για ένα σκασμό λεφτά στο ebay.

Ο William Dafoe βλέπει πρώτη φορά τσόντα σε πλάσμα οθόνη 65″ OLD

Σε γενικές γραμμές, η ταινία είναι καλή, ο William Dafoe μια ομάδα μόνος του, απευθύνεται μέσες άκρες σε όλους τους θεατές αν και στον καθένα μπορεί να αφήσει διαφορετικές εντυπώσεις στο τέλος. Το σενάριο είναι πρωτότυπο, δεν χολένει ιδιαίτερα σε κάποιο σημείο και το φινάλε αν και καθαρτικό με την ευρεία έννοια της τέχνης ίσως λιγάκι περισσότερο αφαιρετικό απ’ όσο θα έπρεπε για να κρατήσει τους πάντες μέσα στο παιχνίδι. Παρόλα αυτά, αν η ταινία θα ήθελε να είναι πιστή στον εαυτό της θα έπρεπε να ρίξει αυλαία με τον τρόπο που τελικά το κάνει και αυτός έχει, το λιγότερο, το ανάλογο ενδιαφέρον και την αντίστοιχη ίντριγκα.

Βαθμολογία: 7/10